Wat The Maureens vooral onderscheidt van andere Nederlandse indiepop bands is het gebruik van samenzang, een element dat ze heeft overgenomen uit het powerpop muziekgenre. Dit gaat tijdens het optreden een enkele keer fout, maar de act laat zich daardoor niet afleiden en blijft lekker strak klinken, nog iets dat bij powerpop past. De band klinkt warm en opgewekt, maar nergens wild, op een gitaarsolo na misschien. De muziek ligt erg fijn in het gehoor.
De set bestaat vooral uit een serie nieuwe nummers en een klein aantal oudere ter afsluiting. Er is geen inkakmoment waardoor de nieuwe nummers op hetzelfde niveau lijken te zijn als ouder materiaal. Het enige dat je de band deze middag kan aanrekenen, is dat er niet direct een voelbaar verschil is in de toon die de nummers aanslaan. Een nummer met als titel ‘Heartbreak’, de single uit 2015, laat je net zo goed glimlachen als de rest van de nummers, terwijl het maar net de vraag is of dat de bedoeling is. Misschien is het vergelijkbaar met de manier waarop de bandleden het publiek aanspreken. Vaak wat understated, maar daarom ook juist sympathiek. “Gisteren feestje gehad. Heel veel wijn gedronken. Nu alleen water.” In deze bezetting weet The Maureens een plezierige show neer te zetten. Een zeer aangename manier om een zondagmiddag te besteden.
Gezien: The Maureens. Mezz Kleine Zaal, zondag 29 januari 2017.
Sympathieke try-out van The Maureens met vier in Breda
In Mezz speelt The Maureens aan het einde van de zondagmiddag een van hun try-out shows. De bezetting van de band is wat anders dan op hun eerdere albums, waar drie spelers aan meededen die inmiddels geen deel meer uitmaken van de band. Door de toevoeging van Wouter heeft de band een nieuwe bassist en samen met Hendrik-Jan, Martijn en Stefan is dit de nieuwe vorm van The Maureens.