Flying Horseman omschrijven is geen gemakkelijke opgave: post rock, donkere folk en blues uit de grote stad. Meeslepend in de opbouw, intens en gevarieerd. Live komt daar nog een heleboel spanning bij. Het veelgeprezen gitaarspel van frontman Bert Dockx heeft zijn eigen handtekening en stijl, de zang van de zussen Loesje en Martha Maieu is bezwerend en hypnotiserend, zij zorgen ook voor de toetsen, effecten en elektronica. Gitarist Milan Warmoeskerken bouwt er zijn eigen soundscapes onder, boven en bij, bassist Mattias Cré is zowel subtiel als dreigend en drummer Alfredo Bravo (gisteren nog in het Chassé met Capsule) straalt plezier uit en zijn spel heeft ook die typische, pakkende stijl. Dockx heeft goede zin en predikt, prevelt, zingt en kijkt soms bezeten de zaal in.
Het vierde album ‘Night Is Long’ krijgt lovende recensies, waarin in één adem wordt geprezen dat Flying Horseman steeds meer als één band klinkt. Dat zie je vanavond ook op het podium van de kleine zaal. Is het dan allemaal perfect? Nee, gelukkig niet. Dockx maakt een klein stemfoutje voor een nummer en stemt, terwijl het lied langzaam op gang komt, zijn gitaar tijdens het spelen met een glimlach. Continu gaan muzikanten naar de effectenkastjes onder hen, om net die nóg betere klank te krijgen, het geheel meeslepender te maken, geweldig om te zien en te horen. Nog een voorbeeld: bij ‘Night Is Long’ vertrekt gitarist Milan direct van het podium, om terug te keren voor de laatste noten. ’We Care’ van derde album ‘City Same City’ sleept en sleept… Als een voortrazende trein. Prachtig. Net als de opener van het nieuwe album ‘Wild Colours’ waarbij het “so long, so long, so long,” tussen Dockx en Loesje over en weer klinkt. Vanavond is Flying Horseman alweer adembenemend.
De toegift bestaat uit twee nummers, daarin is Dockx resoluut. Maar dan wel twee Flying Horseman klassiekers: ‘T.M.L.’ en ‘Twist’ van tweede album ‘Twist’, zorgen voor een meedogenloos goeie finale, waarbij bijvoorbeeld bassist Mattias een strijkstok gebruikt en zijn bas laat klinken als een viool. Naderhand wordt de merchandise booth zowat leeggekocht.
Aanrader: je kunt Bert Dockx solo zien met zijn Nederlandstalige uitstapje ‘Strand’ bij Rauw Hees Teder in De Grott op zondag 13 maart.
Gezien: Flying Horseman. Mezz Kleine Zaal, zaterdag 23 januari 2016.
Flying Horseman adembenemend en meeslepend in Mezz
Wat een uitverkochte Mezz vooraf al wist
Flying Horsman uit Antwerpen is een graag geziene band in Breda en omstreken. Ik Zie U Graag haalde de band rond Bert Dockx al vaker naar Mezz en Flying Horseman kwam al vaak terug in eindejaarslijstjes van de redactie. Het vierde album ‘Night Is Long’ krijgt lovende recensies in België en Nederland en de avond raakte snel uitverkocht. Net als De Staat in de grote zaal trouwens, met een lange rij voor Mezz vlak voor aanvang.