Eerst is Jo Goes Hunting aan de beurt. Op zang en drums Jimmi Hueting, het broertje van De Staat-lid Rocco. Hueting heeft op zijn EP ‘Glow’ alles zelf geschreven en gespeeld, vandaag heeft hij een driekoppige band bij zich. De muziek van Jo Goes Hunting zou het best beschreven kunnen worden als dromerige, dansbare indie-pop. In de stukken waar andere bandleden meezingen, lijkt het soms psychedelisch. Naast de lekkere drumpartijen en strakke breaks heeft Hueting een fijn en krachtig stemgeluid. De performance van de drie mannen en vrouw blijft erg statisch en veel interactie met het publiek is er niet, maar muzikaal gezien is Jo Goes Hunting op de goede weg!

Inmiddels is de zaal helemaal vol gelopen en het publiek wacht aandachtig tot de mannen tevoorschijn komen. Op het podium staan een groot led-scherm en veel lampen, in combinatie met de rook creëert dat een mysterieuze sfeer. De Staat begint met ‘Peptalk’, de eerste single van ‘O’. De toon is meteen gezet voor de rest van de avond. De band is goed op elkaar ingespeeld en is in topvorm. Ook het publiek geniet duidelijk. Bij de song ‘Help Yourself’ heeft frontman Torre Florim een camera vast. Op de led-schermen ziet het publiek een projectie van de beelden van die camera. Florim staat met zijn rug naar het publiek, maar hij kijkt op een bijna intimiderende manier recht in de camera. Ook neemt hij andere bandleden in beeld en het publiek wordt erbij betrokken, wat zorgt voor leuke interactie. Dan neemt Florim een fotograaf in beeld en vraagt hij: “Hoe voelt dat nou?!” Het publiek lacht.

De band speelt veel materiaal van het nieuwe album, waar veel catchy nummers op staan, zoals ‘Make The Call, Leave It All’, ‘Systematic Lover’ en de opener van de avond ‘Peptalk’, maar ook het rustige nummer met een fantastische opbouw ‘Time Will Get Us Too’. Bij dit nummer komt het mooie stemgeluid van zanger Torre Florim pas echt naar boven en dat in combinatie met de laid back drumpartijen van Tim van Delft. De song uit 2009 ‘The Fantastic Journey of the Underground Man’ en de Vinticious Version van ‘Input Source Select’ doet het goed bij het publiek. Bij ‘Make Way For The Passenger’ ontstaat de eerste kleine moshpit van de avond. Later wordt deze pit overtroffen door de imitatie van de ‘Witch Doctor’ videoclip. Florim gaat in het publiek staan en probeert een cirkelpit rond zich te vormen, helaas is de zaal in Mezz te klein om het echt goed te doen, desondanks een indrukwekkend resultaat met een uitzinnig publiek.

De Staat is geliefd bij het Bredaas publiek en de vijf bandleden genieten ook zichtbaar van de feedback die ze krijgen uit de zaal. Het is mooi om te zien hoe goed de band op elkaar ingespeeld is en hoe Florim en zijn mannen een eigen, herkenbare sound weten neer te zetten met de kenmerkende beats van Tim van Delft, de synths van Rocco Hueting, de synths en bas van Jop van Summeren, de gitaarriffs van Vedran Mircetic en uiteraard de typische, intrigerende stem van de krachtige frontman Florim.

Gezien: Jo Goes Hunting, De Staat. Mezz, zaterdag 23 januari 2016