Surf & Turf Fest: Pier15 komt tien keer klaar

Participeren bij J.C. Thomaz & The Missing Slippers en The Black Cult

Tekst: Annick de Wit ,

De Rotterdamse band J.C. Thomaz & The Missing Slippers zorgen voor de rock en roll met een psychedelisch tintje en The Black Cult zet een knap staaltje Groningse garagepunk neer. Deze avond Surf & Turf van 12 februari moet een beetje op gang komen maar met de participatie zit het wel snor, volgens The Black Cult zelf.

Stipt om kwart over tien slaan de mannen de eerste snaren aan, die er goed in knallen. Pier15 wordt gevuld met veel gitaargeluid, onverstaanbare zang en een goede drumpartij. Behalve in een goede gitaarsound creëren, zijn ze ook niet slecht in zowel uptempo als in vertragingen spelen, wat beide leidt tot bier gooien en moshpitten. Maar daar heeft Pier15 al weer gauw genoeg van. J.C. Thomaz & The Missing Slippers geven niet op: de leadzanger J.C. Thomaz duikt tot tweemaal toe ietwat stuntelig het publiek in en poogt tot een aanzet van een moshpit. Beide pogingen leiden niet tot gewenst resultaat, dus grijpt Thomaz maar naar de fles drank die op het podium staat.

Tegen het einde van het eerste optreden komt Pier15 dan toch los: de eerste moshpitter ligt op de grond, net als de microfoon van de zanger, die zelf inmiddels op handen en voeten wordt gedragen tussen de lege plastic bierbekertjes op de grond. Pier15 gooit met zoveel bier dat het van de plafondlampen afdruipt. Het laatste nummer heet ”Fuck yourselves”. Deze songtitel zorgt voor de aanzet van de grootste moshpit tot nu toe. J.C. Thomaz & The Missing Slippers treden af en Thomaz grijpt direct naar zijn geliefde fles drank.

Om kwart voor twaalf staat The Black Cult op het podium en doet eerst een huishoudelijke mededeling: aangezien de entrée gratis was, moeten we maar meer geld uitgeven aan het bier, ze hebben 4,5 uur in een ‘’kankerbus’’ gezeten vanuit Groningen én ze verwachten daarom dat we de volle 45 minuten participeren.

The Black Cult speelt alleen maar heel snel en ze ‘‘zijn ook helemaal dronken, maar dat maakt niet uit hè?’’ Als de voetjes nog niet van de vloer waren, dan zijn ze dat nu wel. Tijdens het derde nummer van de setlist dansen de meisjes en moshpitten de mannen nog subtiel, wanneer de climax van het nummer aanbreekt, breekt de hel los. De meisjes deinen terug en de mannen participeren volledig. The Black Cult is tevreden en zet het nummer ‘My Time’ in dat goed valt bij het publiek: een heuse crowdsurfer blijft redelijk lang in de lucht, jammer van zijn biertje dat het niet overleefde.

The Black Cult speelt ook nieuw materiaal, maar een echte kenner is Pier15 niet, overal wordt even hard op gedanst. Ook zanger Douwe Doorduin draagt de zaal op handen en voeten en hij krijgt van J.C. Thomaz zijn geliefde fles drank in zijn gezicht geduwd: een onhandige crowdsurf. Ook het nummer ‘I Dont Want It’ komt voorbij, waarop iemand denkt: ‘‘Bier, I don’t want it’’ en een vol glas bier de zaal in gooit. J.C. Thomaz krijgt niet genoeg van het podium en neemt tijdelijk de zang over van Doorduin. Nightbirds (de DJ van de avond) begint dan ineens met plaatjes draaien waarop Doorduin reageert: ‘’Fack jou, we hebben er nog één!’’ De mannen van The Black Cult sluiten spetterend af met ‘High’.

Als kers op de taart gaan de dansjes nog heel eventjes verder op de plaatjes van Nightbirds. Al snel loopt Pier15 leeg vanwege de hitte, de ramen zijn ervan beslagen. De conclusie van Douwe Doorduin is dan ook niet misplaatst: ‘’Alsof ik tien keer ben klaargekomen, zo voelde het!’’ Die participatie zat dus wel snor.

Gezien: J.C. Thomaz, The Black Cult en Nightbirds. Pier15, vrijdag 12 februari 2016