Negen pistoolschoten in de lucht voor The Rifles in Breda

NeWax ziet enthousiasme helaas onbeloond

Tekst Daniel Hereijgers Foto’s Francois de Jonge ,

The Rifles trokken donderdag 9 april een volle Mezz naar Breda en maakten er een lekker indie-feestje van voor jong en oud. Voorprogramma neWax uit Nijmegen had wat meer enthousiasme van datzelfde publiek verdiend...

NeWax ziet enthousiasme helaas onbeloond

De vier zelfbenoemde ‘Wax Masters’ van neWax uit Nijmegen proberen vanavond met hun aanstekelijke liedjes vol Britse branie Mezz in beweging te krijgen. Het Engels van zanger Jasper klinkt goed en loom, nonchalant zoals dat van bijvoorbeeld Ricky Wilson van Kaiser Chiefs. Muzikaal heeft neWax ook wel wat van die band weg, met britpop, een beetje rock’n’roll en ook new wave, zonder de soms sombere randjes uit de jaren tachtig. Invalgitarist Tim doet het na vier keer oefenen zeer goed.

De zaal is aardig gevuld, al blijft de dansvloer vlak voor het podium leeg. Zanger Jasper vraagt of iedereen hun energie bewaart voor The Rifles. Aan het enthousiasme van neWax zal het niet liggen. Schreven onze collega’s van 3VOOR12/Tilburg nog dat de fanatieke stageperformance van Jasper na een tijdje gaat irriteren, vanavond in Breda geeft zijn inzet het toch al vlotte neWax net wat meer uitstraling. Jammer dat het enthousiasme onbeloond blijft.

Als The Rifles om half tien aantreedt, is het volle bak en warm. Vanaf het begin valt meteen de opvallend bezwerende bass op en de gestructureerde indie. Muziek met een randje, maar wel met een herkenbare lijn. De Londense band heeft de fans direct aan het dansen. Dat zal zo blijven, want The Rifles maken zeer dansbare muziek. De fans kennen hun pappenheimers, radiohitje ‘Peace & Quiet’ wordt met veel genoegen begroet, een jongen maakt al crowdsurfend foto’s van de band en toetsenist Dean zit achter zijn keyboard met een blikje bier alsof hij aan de bar zit. Lachend, soms staan er drie biertjes voor zijn neus. Ook voor gitarist Luke Crowther met zijn hippe hoedje die wat mij betreft op zijn best is als hij zijn gitaar op standje ‘psychedelisch’ zet.

De bass van Robert Pyne is lekker en zwaar, aanwezig. Zanger/gitarist Joel Stoker en drummer Grant Marsh vallen op doordat ze gewoon doen wat ze horen te doen. Akoestische gitaren, een melodica, een mondharmonica, ze komen er allemaal bij om het optreden meer kleur en variatie te geven. Het gejoel bij de nieuwe single ‘The Great Escape’ laat zien dat The Rifles een gezonde fanbase aan het opbouwen is. De toegift is ook goed en clichés als “een schot in de roos” zijn waar, maar kunnen beter achterwege blijven. De conclusie van neWax’ zanger Jasper was in elk geval niet voorbarig: het publiek in Mezz bewaarde haar energie duidelijk voor The Rifles.

Gezien: neWax, The Rifles. Mezz 9 april 2009.