The Border speelt zeer vette psychedelische rock tijdens POBHert.

Talentvol Logo uit Roosendaal is op de juiste weg, maar mag nog iets losser

Tekst: Daniel Hereijgers, ,

Café ’t Hijgend Hert liep langzaam leeg tijdens het concert van The Border. Het vette, soms zware geluid van deze Bredase band is dan ook niet voor iedereen bestemd. De overblijvers waren getuige van een uitstekend concert van een van de betere Bredase bands. Logo uit Roosendaal kwam aantonen dat zij over veel talent beschikken.

Talentvol Logo uit Roosendaal is op de juiste weg, maar mag nog iets losser

De website van café ’t Hijgend Hert belooft een avondje indierock met een scherp randje tijdens POBHert. Wie is het scherpst en meest eigenzinnig? Het Roosendaalse Logo of The Border uit Breda? Een onderling duel is vast niet de bedoeling van PopOrganisatie Breda (POB), maar de vraag is op zijn minst interessant. En het maakt het kijken naar onbekende lokale bandjes ook veel leuker. Zanger Jasper van de nog jonge band Logo excuseert zich, ze zijn carnaval niet zonder kleerscheuren doorgekomen. Dit lijkt alleen te merken aan de rode, fanfareachtige jasjes die de heren dragen. Ze starten lekker met ‘Taken It Back’. Opvallend is de goede instrumentbeheersing en hun catchy geluid. Uitstekende drummer. Zanger Jasper heeft een relaxte, bijna nonchalante houding en goede beheersing van het Engels. Dit geeft sommige nummers een britpop gevoel mee. De samples zijn aardig, al vormen ze niet meer dan de inleiding voor een liedje. Daar is winst te halen. Ook de afwisseling in ritmes lijkt soms te veel afgesproken werk en een beetje getimed. Het is wel duidelijk dat Logo een talentvolle band op de juiste weg is. The Border uit Breda heeft wél wat carnavalschade: gitarist en tweede stem Chris Stuart heeft last van zijn stem. Deze rockers zijn ouder en hebben duidelijk meer ervaring. Ze doen heel ontspannen hun eigen ding. De muziek is zwaar en stevig, soms met kietelende gitaarrifs. The Border weet in anderhalve minuut tijd een pakkende beat op te bouwen, om die vervolgens in een halve minuut weer kapot te spelen. Dat lijkt een gebrek, maar in dit geval is het ook een kracht. De grappige, wazig gezongen teksten van Emiel Krischer klinken cool. Drummer Christian Stadhouders staat toe dat de band soms log en loom klinkt, maar houdt het altijd levendig: The Border is geen moment traag te noemen en maakt vette rock. Tel daar de galmende psychedelische klanken van gitarist Magnus Gommers bij op en we hebben een winnaar, van een fictieve wedstrijd. Met ‘Beyond The Equator’ en het toffe ‘Dance Like Elvis’ heeft The Border twee hitgevoelige nummers op hun repertoire. En mochten de Queens Of The Stone Age voor hun komende concert in de Heineken Music Hall nog een voorprogramma zoeken dan is The Border een uitstekende keus. In april treedt The Border op met The Exploding Shetland Ponies in Fijnaart. Ik zou een reis tot ver over de grens van Breda, naar de ‘Fendert’, zeker aanraden! POBHert - Logo, The Border. Gezien: ’t Hijgend Hert zaterdag 9 februari 2008