Groeten uit: Exit Festival in Servië

Een week lang afzien en genieten

Pim Brasser ,

Of het nou is vanwege het klimaat, het wegblijven van vervelende Nederlanders of de spotprijzen: Oost-Europese festivals zijn hot de laatste jaren. Sziget is volgens velen veranderd in een Nederlands festival in Hongarije, maar er rijdt dit jaar nog geen 3FM-trein naar het Exit Festival. Ik dompelde me dus een week lang onder in de Servische festivalgekte. Een week ja, want aansluitend organiseerde Exit het Sea Dance Festival aan de kust van Montenegro. Over zeven zonsopgangen, psy-trance om zes uur 's ochtends en de slechtste dj-set ooit.

Even duidelijkheid scheppen: dit is geen recensie want ik heb de meeste headliners gemist. Tijdens Pet Shop Boys was ik mijn tentje - die trouwens niet tegen water kon - aan het opzetten. Hurts miste ik doordat ik ergens heel vieze cevapcici aan het eten was. En tijdens Damon Albarn was ik bier aan het drinken.

Ik heb wel gezien dat de show van Stromae net zo strak was als op Pinkpop en dat Jamiroquai dankzij zijn fantastische band nog jaren mee kan. Tot zover het goede nieuws, want de rest van de groten der aarde deed het bijzonder matig. Disclosure deed in plaats van het beloofde live optreden een zoutloze dj-set, bij Rudimental stond het geluid bijzonder slecht afgesteld en Example was een schandalige vertoning. En ik was naar Afrojack maar daar wil ik het liever niet over hebben.

Goed, was alles dan kommer en kwel op Exit? Nee, integendeel. Het festival draait gelukkig niet om headliners. Het weekticket heet niet voor niets Exit Adventure. De kracht van het festival ligt bij de kleinere stages. De Happynovisad Stage pompte niet zo happy industriële techno, waarbij Engelsman Truss net als op 5 Days Off een hoogtepunt vormde. De Urban Bug Stage wisselde wereldmuziek af met snoeiharde techno. Maar de grootste parel was de Gaia eXperimental Trance Stage. Hier werd continu psy-trance geramd en ik geloof niet dat ik een beat trager dan 150 bpm heb gehoord. En ook geen break die langer dan tien seconden duurde. Niet voor beginners dus.

Iemand merkte op dat het wel erg veel stampwerk was, maar wie goed zocht vond variatie. De Radio AS FM Stage bood een flinke dosis EDM. Ik kan niet ontkennen dat ik daar na twee nachten wel aan toe was. De Karaoke Stage was nog fouter maar wel hilarisch. En om 7 uur afdansen bij de Reggae Stage was heel fijn. Het enige wat ik miste was hiphop.

Had ik al verteld dat Exit 's nachts is? Dit is een festival Oostblokstijl, wat inhoudt dat je pas weg mag als je compleet naar de klote bent. Het festival begint om 19 uur en gaat door tot 8. En het is natuurlijk zonde om vroeg naar huis te gaan, dus ik dwong mezelf elke nacht minstens tot 7 uur door te gaan. Vervolgens mocht ik twee uur slapen, om daarna badend in het zweet wakker te worden door de brandende zon op mijn tentje. Op Sea Dance stond het campinggedeelte met bomen onder water - dat heb ik weer. 'Sorry for sun', zei de local lachend. Dan weet je het wel.

En net toen ik dacht dat ik alles gehad had, moest ik plassen. In het bovenste gedeelte van de Dance Arena - het podium staat tegen een heuvel aan – staan duizenden mensen te dansen. Er is een dranktent geplaatst, maar geen Dixi's. Duizenden festivalgangers met hoge nood tegenover geen enkele wc. Toen heb ik maar een boom doodgepist. Op Sea Dance hetzelfde verhaal. Bij Dance Paradise stonden welgeteld drie Dixi's, waardoor ik op dag twee vanwege de pislucht alleen nog door mijn mond durfde in te ademen.

Maar dat is natuurlijk niet alles. Ik heb op Sea Dance - in tegenstelling tot Exit - geen één goede dj gezien. Het dieptepunt was ongetwijfeld de set van Klingande. Dit Franse hitkanon heeft het talent om alle deephousenummers die iedereen kent en niemand wil kennen in één set te proppen. Mixen moet hij ook nog leren. Ik stond erop te wachten en halverwege zijn set mieterde hij inderdaad Bakermat erin - zijn grote inspiratiebron. Toen ben ik weggelopen.

En toch, zelfs de tergend slechte set van Klingande kon niet voorkomen dat ik een geweldige tijd had in Montenegro. Dit omdat ik nog nooit zo'n mooie kust gezien heb. Het hele land is bergachtig, en dan is daar plotseling de helderblauwe Adriatische Zee. Na vijf nachten doorhalen én een set van Klingande was ik wel toe aan een uurtje ronddobberen.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het een week lang afzien is geweest. De zon op mijn tentje, het chronisch slaaptekort en Afrojack maakten dat ik na afloop blij was met de meest summiere hotelkamer van heel Albanië. Ik had namelijk een bed en een toilet dat ik door kon trekken. Maar de meedogenloos snelle psy-trance op Exit en de prachtige Montenegrijnse kust maakten het lijden ruimschoots goed. En compleet naar de klote gaan in een ver Balkanland heeft stiekem ook wel wat.