Een rondje Dekmantel Paradise

Dekmantel Festival maakt beloftes waar

Tekst Pim Brasser | foto's Anne Caroline Slump ,

Het is nogal iets dat Dekmantel ons beloofde: grote namen als Four Tet en Laurent Garnier op een intiem festival van slechts vijfduizend man. We zijn benieuwd of Dekmantel het waar kan maken en nemen een kijkje.

De eerste indruk is in ieder geval positief: Dekmantel heeft duidelijk schijt aan wachtrijen. Het langst wachten was waarschijnlijk voor de trein, want vanaf Station Zuid worden we per pendelbus probleemloos bij het Amsterdamse Bos afgezet. Oké, het is vijf minuten lopen naar het festivalterrein, maar daar aangekomen is het polsbandje halen en gaan. Er wordt uitgebreid gefouilleerd bij de ingang, maar ook dit leidt niet tot lange rijen: één van de voordelen van weinig mensen uitnodigen.

Bij binnenkomst heb je in ieder geval niet meteen het idee op een kleinschalig festival te zijn beland. Je komt binnen bij het gebied van de mainstage, dat bestaat uit een zeer uitgebreid grasveld waar veel eet- en drinkkraampjes aan gevestigd zijn. De mainstage is een groot buitenpodium, maar doordat de organisatie een perfect sky in het midden heeft gezet, is er hier voldoende beschutting tegen zon en regen.

De route van de mainstage naar de andere twee stages leidt je door een smalle doorgang. Na hooguit twee minuten lopen kom je aan bij de stage die gesponsord wordt door Red Bull. Dit is een tentstage waar toch wel een paar duizend man in past. Bij binnenkomst valt meteen op dat de bar bijna de hele lengte van de tent bestrijkt: een koud biertje is dus nooit ver weg. Daarnaast valt op dat de dj-booth een paar meter hoog is. Mensen vooraan krijgen op termijn misschien een stijve nek, maar het is toch vooral fijn dat je zelfs achterin de tent de dj op zijn vingers kan kijken.

Leuk die stages, maar wie verder kijkt en de Red Bull-stage voorbij loopt, komt uit op het mooiste plekje van het festival. In een uithoek van het terrein bevindt zich namelijk een nis omringd door bomen en struikgewas. De organisatie maakt hier dankbaar gebruik van door eettentjes en picknicktafels neer te zetten. De muziek klinkt opeens ver weg en horen we daar nou een vogeltje fluiten? Dekmantel verdient de prijs voor beste chillplek van het seizoen.

Maar we zijn er nog niet. De FACT-stage is een klein buitenpodium pal naast de Red Bull-tent. Opeens waan je je echt in het bos: de ruimte voor het podium wordt afgebakend door groen en voor het podium staat een boom. Een mooie locatie dus, maar de FACT-stage staat helaas wel wat te dicht bij de Red Bull-tent. Vooral op de momenten dat er bij de FACT-stage wat gas teruggenomen wordt, zijn de bassen van de Red Bull-stage storend. Geen één stage ontkomt eigenlijk echt aan geluidsoverlast van de andere stages: de keerzijde van een kleinschalig festival.

Maar genoeg azijn gepist voor vandaag. Eigenlijk klopte alles aan deze eerste dag. Men genoot van de zon en de muziek. Biertje in de ene hand, bij sommige mensen ondanks het zero tolerance beleid jointje in de andere hand. Welcome to Dekmantel Paradise.