Het is weer tijd voor Sonic Soirée; op de 6e avond sinds de start eind 2010 brengt Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond drie uitersten in de ring. De kennismaking met Manngold, Mon-o-phone en het Amsterdamse damesduo The Secret Love Parade laat de oortjes klapperen met lamslaande gitaarpartijen, wegdromende electropop en gierende zuchtrock.   

Programmeur Tom Rummens windt er geen doekjes om: mannenformatie Manngold uit Gent is op dit moment het best gewaarde geheim van Vlaanderen. De hardste band van deze avond is weliswaar een collectie van zeer ervaren bandleden, 'maar speelt pas net in deze bezetting, en zet een overweldigend strak geluid neer', zo wordt ons beloofd. Dat strakke geluid komt er en leuk detail is dat de band twee drummers heeft, maar verrassend is het wel dat de hele set louter instrumentaal blijft. Ontzettend knap hoe vol en gelaagd met twee gitaren en twee drumstellen de zaal wordt volgestuwd maar het is jammer dat de mannen weinig interactie hebben met het publiek en met elkaar. De performance heeft veel meer potentie als hier meer aandacht voor is en zou de set wellicht levendiger maken. Als een aantal nummers tot een paar keer toe worden opgerekt begint de aanslag op de oren echt zijn tol te eisen en lopen zelfs een aantal aanwezigen lamgeslagen weg voor een vroegtijdige eerste pauze.

De balans slaat helemaal terug als The Secret Love Parade -een spontaan vrouwelijk duo uit Amsterdam bestaande uit Aino Vehmasto en Janna Coomans- het overneemt. Ze deden al een fijne akoestische sessie en een 1-op-1 interview met 3VOOR12 als vooruitblik op deze tweede Sonic Soirée. Vanavond wordt het publiek verkwikt met hun uitgeklede electronische set met een fijne mix van lieflijke indie en electropop, wat resulteert in een charmante en relaxte sfeer. Waar de mannen van Manngold zonder enig bruggetje de set doordenderen zorgen beide dames voor een prettige interactie met het publiek. Door de nummers kort te houden, verslapt de aandacht van het publiek minder snel en blijft de sfeer luchtig. Het is prettig om nummers te horen die simplistisch zijn maar toch effectief en een boodschap overbrengen. De soms wat melige trekjes leiden een beetje af maar passen ook wel in de dromerige stijl. Door af en toe een snerpende gitaar toe te voegen ontstaat een verrassend maar lichtvoetig geheel en is The Secret Love Parade een welkome verrassing.

De afsluiter van de avond is Mon-o-phone, opnieuw een duo en de tweede act uit België. De band maakt stoere alternatieve poprock, waarbij de uitbundige lichaamstaal en inleving van de band voor een actief optreden zorgt. De interactie met het publiek en tussen zangeres, toetsenist en drummer Ciska VanHoyland en gitarist Koen Brouwers zorgt voor een spannende en opwindende chemie. Zichtbaar onder de indruk van Amsterdam en de zaal spreekt Ciska ons met een dikke zwoele knipoog toe: "Amsterdam is als een scheef gebit...en dat is een compliment natuurlijk!". Zo bescheiden als het duo eerder op de avond het interview ingaat, zo ondeugend ontpopt dit duivels duo zich uit hun doosje. Het debuutalbum The Great Depression Of Mr And Mrs Phone biedt garantie voor een ijzersterk debuut in de hoofdstad en een mooi perspectief om ook de rest van het land in de ban te krijgen.

Uiteindelijk zorgen de bands samen voor een gevarieerde avond met een hoog gehalte aan experiment en wordt het publiek vooral beloond door het afsluitende en betoverende Mon-o-phone.

Gezien: Sonic Soirée 2 met Manngold, The Secret Love Parade en Mon-o-phone, Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond, 3 november 2011