Een introductie behoeft ‘onze’ Case eigenlijk niet meer, want hij was de afgelopen maanden veelvuldig in het nieuws. 3VOOR12/Amsterdam belde met Case om terug te blikken op afgelopen jaar en alvast vooruit te kijken naar wat nog komen gaat.

Hoe was je jaarwisseling?
"Was wel oké. Ik ben om een uur of half één naar huis gegaan en toen leek het me wel een goed idee om een documentaire over Auschwitz te gaan kijken. Dus dat was een gezellige oud en nieuw voor mij. "

Heftig..
"Ach ja, het houdt me van de straat. Nee, ik had even een dipje. Als er dan allemaal van die blije mensen om je heen komen, dan heb ik juist de neiging om lekker tegendraads te doen."

Wat waren voor jou de hoogtepunten uit 2010?
"Mijn optreden in de Wereld Draait Door en natuurlijk Paradiso (tijdens de finale van de Grote Prijs waar hij de MCN-publieksprijs won, red.)."

Je agenda verklapt dat je de komende tijd veel huiskamerconcerten gaat doen.
"Klopt. Er was een groep mensen die zei dat ik nu meer geld moet gaan vragen en op kwalitatief betere plekken moet gaan spelen. Toen dacht ik, ik ga gewoon expres het tegenovergestelde doen. Met de hoed rond en in huiskamers spelen. Ik vind dat wel fijn, want daar zitten ook veel mensen die echt luisteren. Zij tonen ook echt interesse en blijven je misschien wel volgen."

Mensen praten bij optredens wel eens door de muziek. Heeft dit invloed op waar je het liefste speelt: in een kleine intieme setting zoals een huiskamer, of ook wel in café’s en op grotere podia?
"Alle twee, ik heb geen voorkeur."

Als het publiek maar luistert..
"Haha, ja, of het publiek lult er doorheen. Dat maakt me ook niet zo heel veel uit. Ik ben eigenlijk niet anders gewend dan dat mensen er doorheen lullen. Als je net begint dan moet je in alle kroegen en cafés spelen en dan zitten er misschien één of twee personen die luisteren en de rest niet."

Vorig jaar zomer had je plannen om te gaan liften. Heb je die afgelopen jaar nog kunnen verwezenlijken?
"Nee, helaas. Ik had toen problemen met mijn rug en heb daardoor bijna de hele zomer in mijn bed gelegen. Ik heb chronische rugpijn, waardoor ik altijd pijn in mijn rug heb. Dat is een soort rouwproces. Aan het begin ontken je het, daarna wordt je boos en op het einde accepteer je het. Ik hoop dat ik nu in die acceptatie fase zit."

Wat zijn je plannen voor 2011?
"In de eerste helft van het jaar wil ik een album uitbrengen en daarna wil ik het liefst ook nog twee EP’s uitbrengen. Een EP zal dan gratis te downloaden zijn, of misschien ook wel alles. Ik weet het nog niet precies. Ik wil in ieder geval heel veel maken. Ik wil ook nergens tekenen en alles in eigen beheer uitbrengen. Ik ben eeuwig dankbaar voor de giften van verschillende mensen, waardoor ik nu mag doen wat ik wil. Met bevriende muzikanten gaan we nu op pad en de studio in."

Wat verwacht je van het optreden bij Sonic Soirée in de Brakke Grond, waar je met de Vlaamse acts Tommigun en Lisa van der Aa zult optreden?
"Daar heb ik zin in. Ik kende de andere acts eigenlijk niet, maar heb op internet wat filmpjes bekeken en dat zag er veel belovend uit. Ik heb wel eens in België met Beans and Fatback gespeeld en dat Belgische publiek is eigenlijk wel bizar. Ze kijken de hele tijd erg boos en zijn heel stil, maar achteraf zijn ze dan heel positief. Zo’n Belgische man zei toen (met Vlaams accent, red.): ‘Ja, wij houden wel van jouw zelfmoord-muziek, dat vinden wij wel plezant.’ Haha. België lijkt me dan ook verschrikkelijk leuk om te spelen."

6 januari treedt Case Mayfield samen met Liesa Van der Aa en Tommigun op bij Sonic Soirée, de maandelijkse avond met Vlaamse en Amsterdamse acts in de Brakke Grond. Georganiseerd in samenwerking met Club Cornflakes en 3VOOR12/Amsterdam.