Eind maart sprak 3VOOR12/Amsterdam met de drummer van Lucky Fonz, mede-oprichter van het Amsterdams Songwriter Guild, producer van Case Mayfield, Aïscha en Kashmere Hakim en digitale pionier Ro Halfhide over zijn aanstaande solodebuut. Hij verklapte toen dat de komende plaat draait om de buurt waarin hij nu woont. "De thematiek gaat over familie en gemeenschappen enzo. Ik heb altijd de drang gehad om een familie om mij heen te bouwen." Afgelopen dinsdagavond trakteerde hij de Amsterdamse redactie na afloop van de vergadering al op een voorproefje van de in Maleisië geschreven EP en vertelde hij zijn beweegredenen.

Hoe kwam je er zo bij om daar nummers te schrijven?
"Ik was op tournee door Maleisië, Singapore en Brunei met een coverband van vrienden. Ik had tien dagen vrij, dus ik besloot om in een strandhuisje te gaan zitten van Discoqueen Ze!, een Maleisische artiest en vriendin van me uit Kuala Lumpur. Ik kwam in Nederland niet aan schrijven toe en daar heb ik, tussen het eten en zwemmen door, elke dag een liedje geschreven en geproduceerd. Het resultaat zijn zeven liedjes. Een beetje naar het idee van In A Cabin With, waar je gedwongen wordt om creatief te zijn omdat er verder niks is."

Verandering van spijs doet.... euh, schrijven? Op welke manier heeft Maleisië het schrijfproces beïnvloedt?
“Doordat je zo ver van je eigen cultuur af bent, kun je het ook loslaten. Dat deed ik dan ook makkelijker, en heb dus vrij snel een switch gemaakt. De eerste twee liedjes zijn nog melancholieke folk - nummer zes en zeven op de EP; daarna wordt het al snel meer dance en pop en er is zelfs een reggae tune bij! Daarnaast was de setting zo, dat ik mijn vrienden op Bali en Borneo heb achtergelaten. Ik was alleen in Port Dickson. Eerst voel je eenzaamheid en daarna ga je dat omzetten in creativiteit. De eenzaamheid blijft trouwens wel. Verder droom ik al mijn nummers, en dat waren oude dromen dus die hadden niks met Maleisië te maken. De uitwerking achter de laptop werd wel beïnvloed door waar ik was. Ik was vrolijk door het tropische weer, en dan gaan je nummers automatisch luchtiger worden. Veel gefluit dus. Mijn vrienden op Bali noemden het de Maleisische neusfluit.”

Wat was het leukste dat je daar hebt meegemaakt?
"Behalve de luxe en fun - cocktails drinken in het zwembad van het vijfsterren Marriott-hotel - tijdens de echte tournee, gebeurde er niet zoveel tijdens mijn eenzame schrijfperiode in Port Dickson. Ik had bijna geen aanspraak, behalve met een hotelbewaker. Die vertelde me een keer dat ik wat meer slaap moest pakken. Toen wist ik dat ik op de goede weg was. Ok, deze dan. Omdat ik de nummers meteen online zette, konden mijn bandleden op Bali ze dezelfde dag al horen. Ze hadden een Balinese taxichauffeur het fluitriedeltje in het nummer Be A Shining Star voorgespeeld op hun zojuist aangeschafte Balinese fluit, en die ging het meteen nafluiten! Die chauffeur kreeg het zijn hoofd niet meer uit. Net zoals mijn collega's van de band, dat merkte ik later. Dat deuntje werd echt elk uur wel een keer gefloten.”

Speciaal voor de lezers van 3VOOR12/Amsterdam is de single vandaag gratis te downloaden. Daarna kosten losse nummers een euro, maar de gehele EP #MalaysiaStyle zal gratis te downloaden zijn en zal tevens de komende weken te beluisteren zijn op de Luisterpaal.