Lea wekt illusie van stoffige woestijnen in Paradiso

Excelsiortalent presenteert nieuw album

Tekst: Jannie Post | Beeld: Sarah Oranje ,

Vorige week tweette Lea al: “Cd-day! Can I Come By? In stores now!! Joepie!” De eerste recensies zijn veelal lovend en deze avond presenteert de nieuwste Excelsiortelg Lea haar album officieel in de kleine zaal van Paradiso.

Excelsiortalent presenteert nieuw album

Al in maart 2009 zette Lea haar handtekening onder een contract met Excelsior. Ruim anderhalf jaar later is het tijd voor de presentatie van haar eerste plaat Can I Come By in de kleine zaal van Paradiso. Vooraf stond op haar website te lezen: “Na jaren het podium voor mezelf te hebben gehad, krijg ik nu eindelijk gezelschap. En niet van de minste, kan ik u wel vertellen.“

Zoals Tim Knol onder de hoede genomen wordt door Excelsiorcoryfeeën Anne Soldaat en Matthijs van Duijvenbode, wordt Lea live ondersteund door Maarten Kooijman, Diets Dijkstra en in een later stadium Jeroen Kleijn, de voormalige leden van Johan. Inderdaad niet de minsten.

De show begint meteen goed. Zonder lange introductie laat Lea zien waar ze voor staat: countryfolk met hier en daar een jazzy swing. Met haar mooie hese stem zingt ze nummers als White Walls And Hospital Halls en Again, ondersteund met sterke gitaarsolo's van Maarten.

Het echte countrygeluid, onder andere door het gebruik van de mondharmonica, doet soms vermoeden dat de muziek over stoffige stadjes in verlaten woestijnen gaat. Niks is minder waar. Het nummer North Country Home gaat bijvoorbeeld over de eerste traumatische ervaring van de singer-songwriter: haar verhuizing van Veenwouden naar Leeuwarden.

Dat Lea het niet verleerd is om alleen op het podium te staan is te merken wanneer ze een liedje helemaal alleen op het podium doet. De zaal is doodstil. Als ze vervolgens alleen ondersteund door Maarten op de akoestische gitaar het liedje Lullaby speelt, blijft de zaal bijna ademloos luisteren.

Ondanks dat het concert lekker in het oor ligt, blijft er een klein gemis. Heel af en toe was daar een prachtige uithaal. Met haar mooie hese stemgeluid hadden die er wel vaker uit mogen komen. Dat had het geheel net iets spannender gemaakt.

Terwijl Lea proost op haar eerste album - ”Proost, het is dan wel Heineken, maar ja, het kan niet alleen feest zijn” - wordt om haar heen het podium iets verbouwd, zodat ze zittend achter de toetsen nog een keer de zaal stil kan krijgen. Om daarna gezellig samen met de zaal zingend af te sluiten: Come And Sing For Me.

Gezien: Cd-presentatie Can I Come By? van Lea, zaterdag 25 september, Paradiso