Veel woorden tijdens de urbantalentshow WANTED in Panama

Degene met de meeste lef is niet altijd de winnaar

Tekst: Evelien Heuvel. Foto's: Daan van Es. ,

Er is zoveel mogelijk binnen hiphop. Maar om origineel te zijn moet je durven. Sommigen kiezen voor een veilige haven, anderen laten innoverende kwaliteiten zien en tonen hoe divers hiphop kan zijn.

Degene met de meeste lef is niet altijd de winnaar

GRAP organiseert de 14e editie van Wanted: de talentenshow voor Amsterdamse hiphop en R&B artiesten. Insayno won vorige week de eerste finaleplaats voor deze competitie. Tijdens de tweede voorronde in Panama krijgen zeven acts opnieuw de kans om de jury van een finaleplaats te overtuigen.

De positieve energie van Break M & Dirkteur is een goede start. De jonge mannen hebben grappige teksten over platen uit een kroeg jatten en blauwtjes lopen bij mooie vrouwen. Het is een groot plezier om de mannen te zien genieten. Het is ze dan ook bijna vergeven dat ze shirts dragen met elkaars naam: “I love Break M (No homo)” of voor de ander “I love Direkteur (No homo)”. 

Met zijn enorme bos krullen en een net colbert op zijn baggy jeans is Fro bij aanzien al een interessante vertoning. Deze piepjonge rapper brengt vanavond als enige Engelstalige teksten. Zijn teksten worden ondersteund door dansbare beats. De soul in Fro knalt dwars door de speakers en neemt het publiek mee naar de meest innoverende en verfrissende ervaring van de avond. 

Daartegenover lijkt 1e Keuz bang voor stilte. Zij hebben hun nummers volgepropt met zware teksten die monotoon worden gebracht. De beats hadden in één en hetzelfde nummer kunnen voorkomen, omdat ze sprekend op elkaar lijken. Het tempo wisselt nauwelijks. De raps zijn niet slecht, noch speciaal.

Gelukkig gooit Patrice het roer om. Door zijn lekkere beats krijgt het publiek weer nieuwe energie. Het schelle geluid van zijn stem is even wennen maar zijn humoristische teksten zijn vlijmscherp. Het sarcasme druipt er vanaf, als hij in zijn freestyle iedereen aanspoort om bij de politie te komen werken. De tekst is geniaal en hij wint met dit nummer de volle aandacht van elke aanwezige. De beat wordt weer voortgezet en vormt samen met de raps van Patrice een sterk geheel.

Zowel D-Razor als Spunky laten een kunstje zien dat we eerder deze avond voorbij zagen komen. Zij bewijzen opnieuw dat je in tien minuten enorm veel woorden kunt proppen. Maar ook in hun nummers, waar sporadisch melodie in voorkomt, zit er weinig afwisseling. 

TSE sluit de avond af met vier verschillende karakters en allen hun eigen stijl. Deze afwisseling is  aangenaam om naar te kijken. Ondanks hun gangster teksten is TSE wat schattig vergeleken met hun voorgangers. 

De jury roept Patrice uit als winnaar van de avond: “Hij heeft zelfkennis en zelfspot, wat je ziet is wat je krijgt”. Patrice is gegarandeerd van een finaleplaats op 16 april in de Melkweg.