Een klein straatje in Oud-Zuid. Het is een zonnige dag vandaag. Voor de deur van een kantoorpand staan vier jongens te roken. De jongens van indierockband Go Back To The Zoo zijn hier sinds kort iedere dag wel te vinden. Voorheen oefende de band in een grachtenpand in Utrecht waar Boudewijn Büch een tijd zijn zoologische collectie had opgeslagen. Vandaar de bandnaam Go Back To The Zoo.

In een paar jaar tijd is Go Back To The Zoo steeds meer een begrip in de Nederlandse muziekwereld geworden. Het nummer Beam Me Up verwierf wereldwijde bekendheid door het gebruik in een reclame van Nike. Optredens voor nationale radiostations, twee optredens in actualiteitenprogramma De Wereld Draait Door en nominaties voor Beste Nieuwkomer en Beste Artiest Alternative van de 3FM Awards volgden.

Het eerste album van het viertal, dat na de zomer moet verschijnen, begint in de oefenruimte vorm te krijgen. De jongens hebben hun ’zoodiootje’ helemaal zelf gebouwd. Met resultaat. Een smalle houten trap leidt naar een kleine ruimte: de ‘control room’ volgens zanger Cas Hieltjes. De repetitieruimte zelf wordt ‘room 1’ genoemd. Beide ruimtes zijn vernoemd naar de befaamde Abbey Road Studios. “Alleen hebben wij maar één repetitieruimte,” aldus Cas.

Afgelopen zomer zijn de jongens begonnen met het bouwen van de repetitieruimte. De ruimte is nu goed geïsoleerd. Daarnaast heeft de band het nodige moeten metselen en verbouwen. “Op een gegeven moment werden we gewoon vriendjes met de bouwmarkt”, grinnikt gitarist Teun Hieltjes.

Het vele verbouwen heeft zijn vruchten afgeworpen. De ZOO-Studio is nu helemaal klaar. Trots zijn de jongens vooral op het studioraam dat tussen de twee ruimtes inzit. Een minpuntje: het lage plafond. Het gebeurt niet zelden dat een van de jongens zijn hoofd stoot tegen een van de houten balken in het plafond. Teun: “Soms valt er onder het repeteren opeens een instrument weg, dan weten we hoe laat het is.”

De nieuwe oefenruimte heeft zowel voor- als nadelen. Teun vervolgt: “We hebben nu een eigen ruimte waar we altijd terecht kunnen. We repeteren vaak wel vijf keer per week, soms tot heel laat. We nemen de set door en jammen een beetje. Het repeteren is heel saai, de hele tijd maar die oude nummers herhalen. Dan wordt het opeens werken, voor het eerst in je leven! Daarnaast kunnen we niet altijd hard spelen. Mensen klagen wel eens over geluidsoverlast. Hoe goed wij het ook isoleren, die overlast zal er altijd blijven.”

De jongens repeteren meestal van een uurtje of zes tot tien ‘s avonds. “Dat is niet heel erg lang. Maar je kunt het ook anders zien. Doordat wij de nummers zacht moeten spelen, focussen we ons meer op de nummers. Als je zachter speelt kun je sommige aspecten in de muziek beter horen. Bepaalde dingen zijn zo minder goed te verbloemen.”

Deze oefenruimte kan een echte Zoodio genoemd worden. Op de rechtermuur van de ruimte is een grote adelaar geschilderd, dierenmaskers sieren de balken bij het plafond en de blikjes tomatenpuree en vuilniszakken slingeren in het rond.

Beide ruimten zijn vrij donker. De spaarlamp? Die is bijna altijd stuk. Gelukkig blijken de jongens hier niet veel moeite mee te hebben. ”Een buurman vertelde ons dat er ’s avonds geesten in het pand leven,” vertelt drummer Bram. “Soms voel ik me nog wel een beetje onwennig.”

Ondertussen zijn de jongens druk bezig met mixen. Een gevoelig nummer wordt ten gehore gebracht. De rauwe, gevoelige stem van zanger Cas schalt door de ruimte heen. Heel anders dan we van de band gewend zijn. Uiteindelijk worden de nummers opgenomen in een echte opnamestudio.

Ondertussen zijn de jongens vooral druk bezig met touren. Er staan veel optredens op het programma, waaronder enkele op festivals en één in een uitverkochte kleine zaal van Paradiso. Dit optreden is de eerste in een reeks optredens voor de 3FM Serious Talent presents Go Back To The Zoo Clubtour. Hey DJ, de nieuwe single van de band, is inmiddels uit.