Ellen ten Damme: poëtisch en zoet vs. uitdagend en sexy

De Nederlandse rockdiva laat Paradiso haar nationalistische kant zien

Tekst: Sophie Top | Beeld: Sacha Oeij ,

Na haar Engels- en Duitstalige rock te hebben neergezet, is het tijd voor Ellen om iets nieuws te proberen. Met de hulp van ’s Neerlands meesterdichter Ilja Leonard Pfeijffer maakt zij prachtige Nederlandse zwijmelsongs afgewisseld met uitdagende rock. Wees niet bang: Ellen ten Damme heeft haar wilde haren nog niet verloren!

De Nederlandse rockdiva laat Paradiso haar nationalistische kant zien

De deuren van Paradiso gaan zoals gewoonlijk geruime tijd voor aanvang open voor de fanatieke fans. Sneller dan normaal stroomt de zaal vol met een ruim scala aan fans. Jonge stellen, vriendengroepen, tienermeisjes maar ook hele gezinnen vullen de grote zaal van Paradiso.

Een geluk voor voorprogramma act Christiaan Hof, die op deze vrijdagavond voor een ruim gevuld Paradiso staat. Christiaan Hof, wie is dat eigenlijk? Na menig hitsong voor anderen te hebben geschreven is het tijd voor hemzelf. Met zijn jonge band om zich heen is hij een aangename verassing. Goede Nederlandstalige Rock, lekker hard en goed ruig. Onthoudt deze naam, want van hem gaan we horen dit jaar.

Een verademing voor een concert: een die op tijd begint. De band staat al klaar en ja, daar komt Ellen ten Damme. Als je had gedacht dat ze met haar liedjes door een poëet geschreven in een zoete bloemetjesjurk op zou komen: Think again! Een kanten cat-suit met niets dan een bh, een hotpants en lange rode laarzen. Is zij echt al 42?! Wow…

Maar waar het om draait: haar debuut in de Nederlandstalige muziek met de cd Durf Jij? Na het eerste nummer is direct duidelijk dat een poëtische tekstschrijver, Ilja Leonard Pfeiffer, het brein achter het verbale aspect is.

Tijdens het eerste nummer is er nog enige onzuiverheid in het volume van Ellen’s stem. Misschien toch na al die jaren nog een kleine podiumvrees? Verlegen is ze niet en het ontbreekt niet aan interactie met het publiek. “Ze hoopt dat het goed met ons gaat, wat lief.” Maar eigenlijk een waarschuwing en introductie voor het nummer: Ik Hoop Dat Het Slecht Met Je Gaat. In dit nummer laat zij zien wat ze kan met haar stem, vooral de lage noten zijn om kippenvel van te krijgen. Verontschuldigend zegt ze nogmaals dat ze hoopt dat het met ons goed gaat.

Wat verwachten we nog meer van Ellen ten Damme? Iets raars, iets vreemds, iets vaags. Vaag Liedje voldoet hieraan. Het is inderdaad een vaag liedje, met een vage tekst over iets en iemand op een bepaald moment.

Verder? Een beetje circus hoopt het publiek na Cirque Stiletto – haar voorgaande show in Carré - natuurlijk op. Ook dat krijgen we vanavond. Met duct tape over haar mond, op haar armen en haar buik waar zij op slaat en mee zwaait, vreemde klanken horen. Op haar handen danst ze het hele podium over. Ja, dit is Ellen ten Damme.

Zingen kan zij, dansen kan zij en een actrice is Ellen in hart en nieren. Ze speelt met het publiek, aait een man over het hoofd en kijkt mensen recht in de ogen aan. Ze daagt uit, verleidt en choqueert. Ze kan er geen genoeg van krijgen en komt tot twee keer toe terug voor nog een liedje op het ritme van het juichende publiek. Na haar single van het gelijknamige album Durf Jij? Is het dan toch echt het einde.

De show is moeilijk met woorden te omschrijven, het is een show om te zien, te horen, te beleven en te voelen. Durf Jij?

Gezien: Ellen ten Damme, Paradiso, 11 juni 2010