Het Bimhuis is bomvol voor aanvang van het concert van het Benjamin Herman Quartet. Je mag jezelf tot de gelukkigen rekenen als je een zitplaats bemachtigd hebt. Veel mensen moeten staan of zijn op de trapjes in de looppaden gaan zitten. Achterin de zaal, waar wat tafels en losse stoelen staan, is het ook helemaal vol. Hierdoor ontstaat meteen een gezellige sfeer in het toch al zo huiselijke Bimhuis.

Het luide geroezemoes verstomt meteen wanneer het Benjamin Herman Quartet, bestaande uit Hammond-organist Carlo de Wijs, gitarist Jesse Ruller, drummer Cyril Directie (de vaste drummer van Hans Dulfer) en natuurlijk Herman Benjamin zelf, het podium betreedt. Een luid verwelkomend applaus verraadt dat het publiek hoge verwachtingen heeft.

Deze verwachtingen blijken gegrond wanneer de vier muzikanten, die men tot de beste van Nederland mag rekenen, beginnen te spelen. Ze spelen een aantal eigen nummers en hier en daar een cover, zoals het welbekende Sunny van Bobby Hebb. Volgens Herman is dit "een ongelofelijk klotenummer, maar wel heerlijk om te spelen”. De aandacht wordt, zoals gebruikelijk in de jazz, ombeurten aan de verschillende muzikanten geschonken.

Halverwege de tweede set, die beiden een uur duren, presenteert Herman het nieuwe album Deelder 65, een ode aan de nachtburgermeester van Rotterdam die dit jaar 65 is geworden. Het album is te koop in 10” vinyl en bevat een aantal nieuwe stukken waarop Deelder onder leiding van het Quartet een aantal gedichten voordraagt. Het toeval wil dat Deelder deze avond aanwezig is om een gedicht voor te dragen. Een verrassende bonus op een toch al zo geweldig concert.

Na twee en een half uur stomende jazz verlaten de vier muzikanten het podium, maar worden door een overweldigend applaus gedwongen tot een toegift. Helaas is het hierna echt afgelopen. Tijd voor een biertje in het café Bimhuis.

Gezien: Benjamin Herman Quartet
29 december 2009, Bimhuis