Het is een eindje fietsen naar het Rijk van de Keizer. Het vrij onbekende terrein toonde zich vorig jaar de uitgelezen locatie voor Shoeless Outdoor en een grotere herhaling kon en mocht afgelopen zaterdag dan ook niet uitblijven. Hoe hou je een intiem feestje, ooit begonnen met vijftig man in een Amsterdamse kelder, ook buiten gezellig? Houd daarbij wel even rekening met de 1700 (uit)verkochte kaarten en het aantal mensen wat daar gelijk aan staat.
“Schoenen uit,” is het simpele antwoord van organisator Bas Engels: “Zonder schoenen geeft het een soort huiskamergevoel, of je nu met een aantal vrienden bent of met honderden onbekenden.” Toch was het de kunst deze tweede editie van de buitenvariant van het succesvolle Shoeless – dat ondertussen alweer vijf jaar bestaat – niet té groot te maken. “We zijn gegroeid van vierhonderd bezoekers vorig jaar naar 1700 dit jaar, dat is toch behoorlijk. Veel groter zal het dan ook niet worden, het moet een beetje die hippie-uitstraling behouden.”
Met al die blote voeten die zich over het rondgestrooide zaagsel, danwel nep-grasmatten voorbewegen, heeft het feest ook wel iets ‘back to basic’s. Er zijn wat smokkelaars, zij die wel hun slippers of, bij hoge uitzondering, schoenen hebben aangehouden, maar 99 procent loopt heerlijk blootsvoets rond.
Er zijn veel verschillende ruimtes en muziekstijlen te vinden. Één van de delen is slechts een boven je gespannen doek en soundsysteem. Een dance-uurtje wordt afgewisseld met een uurtje hiphop en r&b. Het publiek vindt overal zijn plek: overal wordt gedanst en gesprongen.
De kick-off wordt in het Amfitheater (weer een andere lokatie) verzorgd door Global Nick. Geen bekende naam? Ook Mehdi Deyes, die een stevige set neerzet, zie je minder snel op een willekeurige flyer. “Vrienden en bekenden”, ligt Engels toe. “Gasten als Olivier Weiter draaiden vijf jaar geleden al op Shoeless en zijn nu internationaal bekend. Ik wil niet zeggen dat ik sommige jongens groot heb gemaakt, maar ben wel trots dat ze naast nieuwe dj’s ook gewoon nog hier staan.”
Ook het terras is iets aparts. Er zullen hooguit tweehonderd man een dansplek kunnen vinden. Klein maar fijn dus. Met de dance van Mirella Kroes en de relaxte klanken van fu.Shu op de achtergrond is het uitzicht over een weiland echter bijna surrealistisch. Waar tegenwoordig vrijwel ieder feest gesierd wordt door hoge hekken en een overvloed aan beveiligingspersoneel, lijkt de organisatie het met twee handjes vol beveiliging en een sloot af te kunnen.
Door het druilerige weer laat het publiek zich niet uit het veld slaan. Het exclusieve recht dat Shoeless op het het Rijk van de Keizer heeft voor dit soort feesten is iets om te koesteren, maar dat heeft organisatie allang begrepen. “Is het een beetje een leuk feestje?”, vraagt de drukke organisator nog, die naar eigen zeggen niet smokkelt met zijn ‘bare feet’ zooltjes. “We komen namelijk voor het eerst ook uit de kosten.”