Eva Braun begint in de zomer van 2006 met slagwerkster Judith en gitarist Ruben, die elkaar gedurende hun gymnasiumtijd hebben leren kennen. Al snel voegt Britt zich als vrijpostige chanteuse bij de band en het trio valt op met haar eerste optredens. Hoe ze Britt hebben gevonden? “Wie haar tussen 2001 en 2007 niet ergens in het Nederlandse uitgaanscircuit is tegengekomen heeft onder een rots op de maan geleefd. Niemand kan om haar heen, dus het was een kwestie van tijd en toeval dat ze zangeres werd bij Eva Braun”.

Wat zijn de laatste ontwikkelingen rondom Eva Braun?

We werken aan nieuw materiaal, waarvan we veel live uitproberen. Onze muziek is nu gevarieerder dan voorheen. Sommige nummers overschrijden zelfs ons gebruikelijke anderhalve minuut limiet. Het moet niet gekker worden! We leven momenteel min of meer toe naar onze optredens voor begin deze lente.

En verder?

We willen nog steeds die ene EP uitbrengen, genaamd גליטש die veel te lang op de plank is blijven liggen. Hij komt uit op tape, als het allemaal volgens plan verloopt. Hij is redelijk balls to the wall en staat meer voor Eva Braun anno nu, zeker in verband met onze optredens.

Is er altijd genoeg werk voor Eva Braun?

Jawel. En als we een periode geen optredens hebben, zijn we bezig met het schrijven van nieuw materiaal. Of met bijzaken, zoals die ene EP die we nog steeds moeten uitbrengen. Persoonlijk vinden we 't niet heel erg dat we niet omkomen in het werk of dat we intensief touren. Het moet geen sleur worden.

Wat is het meest belachelijke dat Eva Braun tot nu toe is verweten?

Echt van alles. Het meest absurde is wel dat we op de zwarte lijst staan van de ACU (een politiek cultureel centrum in Utrecht). We zullen daar nooit optreden vanwege onze bandnaam. Kennelijk hebben die mensen niet de geestdrift om research te doen en te ontdekken dat we regelmatig in linksgeoriënteerde, al of niet gekraakte, tenten spelen en dus geen foute intenties hebben met onze bandnaam. Wij hebben geen boodschap aan deze mensen. Het is jammer dat ze zichzelf zo serieus nemen.

Is dit niet precies de conflictsituatie die jullie met een provocerende bandnaam als Eva Braun willen oproepen?

Eventuele provocatieve elementen van onze band zijn niet geheel bewust, het zijn eerder eigenschappen die we ons allang eigen hebben gemaakt en in de muziek tot uiting komen. Natuurlijk zet je mensen met die naam een beetje op het verkeerde been en doet deze bij sommigen de wenkbrauwen fronsen, maar meer willen we niet oproepen. De persoon Eva Braun vinden wij interessant, alhoewel zij slechts een historische voetnoot is. Wel vinden wij haar persoonlijkheid, suïcidaal, decadent, manisch, doch smaakvol, aansluiten op de herrie die wij ten gehore brengen. Dat zijn eigenschappen die naar ons idee samenvallen met onze muziek. Die knipoog is natuurlijk onvermijdelijk met de bandnaam verweven. Wij beschouwen dit eerder als recalcitrant dan provocatief. Het zou van een ongekende domheid zijn als we hiermee het nazisme zouden honoreren. Twee van ons dragen Joodse namen en we zijn niet raszuiver.

Komen jullie weleens met elkaar in conflict?

We zijn continu met elkaar in conflict, zowel artistiek als persoonlijk. Wantrouw iedere happy-go-lucky band; iedere band waarbij de vriendschap voorop gaat. Dat levert alleen maar conventionele gayness op. Er zijn momenten dat we elkaar haten en dat we niet naar elkaar luisteren. Opgekropte woede jegens elkaar levert voor ons het meest interessante materiaal en dito gigs op.

Zijn jullie live weleens afgegaan als een gieter?

Ieder optreden doet zich wel een moment voor waarbij we gigantisch voor lul staan. Meestal vanwege technische problemen. We zijn niet zuinig op onze spullen, dus dan krijg je dat. Tja, het publiek schijnt er niet om te malen, die vinden het meestal tof dat we dan doorspelen. Wij hebben niets te verliezen.

Hoe heeft het jaar 2009 uitgepakt voor Eva Braun?

Naast een paar waardeloze optredens hebben we ook een aantal hele leuke shows gegeven. Tijdens ons optreden in de Melkweg liep trouwens niemand weg. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Britt liep vorig jaar ook drie maanden stage in Londen, dus Eva Braun kwam een poosje op non-actief te staan. Toch hebben we nog twee optredens in het buitenland gehad.

Vertel!

Dat was in Londen en Napels. Op beide plekken werden we enthousiast ontvangen, veel positieve reacties. Natuurlijk is het gras altijd groener achter de horizon. We willen ook gauw eens in België en Frankrijk spelen. Duitsland en Oostenrijk zitten er niet in, om duidelijke redenen.

Is er een optreden in het bijzonder dat jullie niet snel zullen vergeten?

Dat zijn er wel een aantal. Het buitenoptreden bij het Poortgebouw in Rotterdam was, ondanks de omstandigheden rondom Koninginnedag, een geweldige ervaring. Niets is zo mooi als tijdens het optreden de zon in de Maas onder te zien gaan.

Hoe zouden jullie je muziek zelf het liefste omschrijven?

De kern is punk. Vanuit die basis schiet onze muziek stilistisch en technisch uit de bocht. Zelfbedachte genres als tienerabortuspunk en asbakkentrashrock dekken meer de lading van hun muziek, maar we ontkennen niet dat we veel uit het no wave-, hardcore- en postpunkvaatje tappen.

Hoe komt Eva Braun gebruikelijkerwijs tot haar songs?

Met horten, stoten, vloeken, zuchten, bloed, zweet en tranen. En dan hebben we weer een song van anderhalve minuut.

Zijn er thema’s in het bijzonder die herhaaldelijk in jullie teksten terugkomen?

We houden niet echt vast aan thema’s. Naast absurde teksten zingt Britt vooral over zichzelf, in bijna extreme mate, de egocentriek voorbij. Maar dat doen alle indiebands tegenwoordig, dus waarom zouden wij achterblijven.

Zijn er broze punten die jullie als band willen veranderen?

Natuurlijk zijn er verbeterpunten. Dat geld voor iedere band die zichzelf en de luisteraar willen blijven raken. Wij zijn continu bezig met het verbeteren van de tegendraadse structuur van onze songs, ons geluid, techniek, etc. Onze broze punten worden meestal gezien als onze sterkste kant, dus we proberen wat dat betreft nog brozer te klinken.

Schuilt daarin de ware kracht achter Eva Braun?

Dat is aan de luisteraar. Misschien vinden mensen Eva Braun goed omdat wij in tegenstelling tot de meeste vaderlandse bands wél balls to the wall zijn; eentje die zich niet op London Calling- of Vicepubliek richt.

Wat hoopt Eva Braun in 2010 te bereiken?

We zijn van plan om meer op te nemen, want ons nieuwe materiaal schreeuwt daarom. Maar een vooropgezet doel voor 2010 hebben we eigenlijk niet. We laten alles op z'n beloop gaan.