De wind is wat gaan liggen, het zonnetje schijnt nu en dan tijdens het ondergaan. Het festivalterrein is langzaam vol aan het lopen. Valtifest is uitverkocht, en dat is te merken. Vanuit onze tijdelijke redactieruimte in de IJkantine doet 3VOOR12/Amsterdam verder verslag.
Flinke Namen
Flinke Namen is het Amsterdamse viertal dat met hun CD Superstuntwerk vriend en vijand verraste. De beats van topproducer The Flexican zijn divers en lijken goed afgekeken te zijn van Opgezwolle, de flows van de MC’s blijven op zijn De Jeugd van Tegenwoordigs hangen. In de hiphopwereld mogen naast The Flexican nu dus ook Murth, Sef en MC Fit zich flinke namen noemen. Hoe kan de Sex Machine tent van Valtifest nou niet afgebroken worden?
Zo dus. Helaas blijkt het geluid van The Flexicans beats te vlak. En omdat het vaak juist om de details gaat bij zijn beats, valt dat behoorlijk op. Ondanks de vele pogingen van de MC’s om het publiek te enthousiasmeren, vindt men na de eerste vier rijen meer lege plekken dan publiek.
Slechts bij de nummers met hardere beats hervindt de rapgroep zich. De leden manen iedereen tot dansen. Een ware beestenboel ontvouwt zich. Helaas blijken die nummers schaars, want dat is niet het gebied waarop The Flexican normaal gesproken uitblinkt.
Duidelijk is dat Flinke Namen zijn live-presentatie flink moet aanscherpen om meer dan flink te worden. Het niveau van bijvoorbeeld De Jeugd van Tegenwoordig, Fakkelbrigade en Jiggy Djé halen zij nog niet.
MC Gaff E.
Om half zes is het in de Sex Machine tent tijd voor MC Gaff E. Het dertig man tellende publiek verklapt dat Valtifest deze Londense Australiërs (nog) niet kent. Twee bizar geklede dames buigen, hoppen en zingen echter als een bezetene. Een in een zwart balletpak geklede danseres met paardenhoofd en een druk geschminkte, in soepjurk gehulde, zangeres worden begeleid door de MC. Die draait dansbare muziek die lekker rockt, maar slechts enkele bezoekers aan het wiegen krijgt. De zangeres slaakt kreten uit als ‘sex’ en ‘xtc’ onderwijl ze voorovergebogen het publiek haar achterste laat zien. De danseres maakt robotachtige bewegingen die doen denken aan de dans waarmee iedereen is opgegroeid: van-voor-naar-achter-van-links-naar-rechts.
Na ieder nummer ontdoet de zangers zich van een jurk en maakt ze steeds erotischere bewegingen. Zonder gene bukt ze voorover en schuurt ze haar derrière tegen de danseres om vervolgens haar kruis herhaaldelijk te betasten. Het publiek grinnikt een beetje en wijst elkaar op de wulpse bewegingen. Zodra de DJ disco klassiekers begint te draaien beginnen wat meer bijen en zebra’s in het publiek te heupwiegen, maar heel veel meer is het niet. De meeste mensen staan gemoedelijk met elkaar te praten en slechts een handjevol danst. Steeds wanneer weer een jurk uitgaat verdwijnen er meer bezoekers.
Deze leegloop komt tot een einde wanneer de zangeres slechts in een oude omaonderbroek staat en haar bovenlijf enkel is bedekt met een klein lapje stof. Binnenstromende feestgangers gebaren naar haar wilde bewegingen waardoor het lapje haar boezem niet meer bedekt. “XTC is best, XTC is the shit” gilt ze over inmiddels meer electro geluiden. Uiteindelijk gaat de rest ook uit en staat ze in slechts een tijgerprint-tanga met een deels gebodypaint bovenlichaam. Iedereen lijkt er het zijne van te vinden, maar allen lopen lachend de tent uit.
De bezoekers
Niet te onderkennen als sfeerattribuut op dit festival zijn de bezoekers. Verhuld, verkleed en verpakt in de meest bizarre (of zoals ze zelf zeggen: creatieve) kloffies, kleden, dieronderdelen, versieringen en waarschijnlijk huurpakken (want wie heeft er tenslotte een garnaalpak in zijn garderobe) vullen zij het festivalterrein. 3VOOR12/Amsterdam neemt waar en beoordeelt.