Muziekliefhebbers kwamen afgelopen donderdag flink aan hun trekken in de Sugar Factory, waar de tweede ronde van de halve finale van de Amsterdamse Popprijs 2009 werd gestreden. Het was een opwindende avond met veelzijdig talent. Het ontembare Klopje Popje kwam als grote winnaar uit de bus. Black Bandit, Zorita en het Pup Zavs Something Collective zijn met wildcards eveneens door naar de finale in de Melkweg, op 28 november.
Om half negen beet het Amsterdamse powertrio Black Bandit het spits af met beukende ritmes en pakkende zanglijnen. Het zaalvolume was snoeihard, maar het publiek deinde er geen moment voor terug. Met de ontwikkelingen van veertig jaar rockmuziek in gedachte, componeert Black Bandit zich een slag in de rondte. Dat resulteert in sterke songs met verrassende wendingen. Gedrieën zongen ze uit volle borst de zaal in hun ban.
Het tijdschema was strak, maar liefst zes bands moesten zich presenteren aan jury en publiek. Na enkele nummers is het tijd voor Zorita. Dit vooruitstrevende achtkoppige gezelschap wist het publiek te boeien met warme, mediterraanse klanken. Met een scala aan volksinstrumenten namen ze het publiek mee naar wat een oergezellig, sfeervol zigeunerfeest in het hartje van de stad zou kunnen zijn.
Op een nog nasmeulend podium was het vervolgens aan Days After The Storm om het onderste uit de kan te halen. De band is gevormd rond de charismatische singer-songwriter Frank Valchiria (IT). Days After The Storm liet een melancholische bries door de Sugar Factory waaien. Een luisterervaring waarin de toeschouwer zich bijna alleen kan voelen in een volle zaal. De coupletten van Days After The Storm hebben een dromerig, mistroostig karakter met expressieve, krachtige refreinen.
Het prettig gestoorde Pup Zavs Something Collective, de vierde band op rij, brengt na minimale voorbereiding een verrasende set. Nadat een bandlid onverhoopt niet kon optreden, hebben de overige bandleden zich een alternatieve bezetting aangemeten, waarin minder mensen bij gelegenheid meerdere instrumenten bespeelden. Een drummer werd bijvoorbeeld afgewisseld met dreunende beats en spannende samples uit een doosje. Pup Zavs Something Collective heeft een eigenzinnige sound waarin poprock feilloos aansluit op elektronica.
“It’s only the live thing and nothing in between”, verkondigde Klopje Popje’s zanger Elrond. Hij is het onmiskenbare brandpunt van de band. Het publiek kreeg er van langs met een energieke show, inclusief een hoop lariekool en kletskoek. De liedjes die deze ongetemde kwajongens voortbrengen hebben op het eerste gezicht weinig diepgang, maar juist door die trivialiteit in hun imago en hun markante podiumpresentatie, weten zij zich van veel andere bands te onderscheiden.
The Treets zijn de afsluiter van de avond; een vrolijke band met veel pit die zeker raad weet met het publiek in The Sugar Factory. Het repertoire van The Treets bestaat uit dansbare, lekker in het gehoor liggende indie. Op Britse leest geschoeide rock zonder fratsen.
Om half twaalf wordt het oordeel van de jury bekendgemaakt. De spanning was vooral onder de muzikanten voelbaar, maar de sfeer in de The Sugar Factory bleef ontspannen. Om iedereen in de stemming te houden draaide DJ Tinka van Radio Mortale nog wat plaatjes, totdat de presentator de uitslag van de jury bekendmaakte. Klopje Popje kwam onder luid applaus als onbetwiste winnaar uit de bus. Ook Black Bandit, Zorita en Pup Zavs Something Collective zullen we op 28 november in de Melkweg terugzien, door de aan hen verstrekte wildcards. Samen met de winnaars van 27 oktober zullen zij strijden om de Amsterdamse Popprijs 2009. Gezien de kwaliteit van de bands belooft het een interessante finale te worden.
Gezien: halve finale Amsterdamse Popprijs 2009, 28 oktober 2009, Sugar Factory