Na een zinderende afscheidstour door het land en twee uitverkochte concerten in de Melkweg, is het voorbij voor Osdorp Posse. 3VOOR12/Amsterdam gaat langs in het atelier van Def P. in de Jordaan. In een laatste gesprek met Pascal (Def P.), Marco (IJsblok) en DJ Daan in de hoedanigheid van Osdorp Posse-leden halen de nederhoppers herinneringen op aan twintig jaar OP en praten ze over de emoties rondom hun afscheid. Op de vraag hoe de toekomst er uit zal zijn, kan Pascal kort zijn: “Rooskleurig!”

Afscheid

Pascal: “We hebben eigenlijk geen boze reacties na ons afscheid. De fans snapten ook wel waarom we stopten en het kwam niet als een schok. Het leed was uitgesmeerd over een jaar. Op YouTube staan zoveel filmpjes van het laatste optreden in de Melkweg: je zou ze achter elkaar kunnen plakken, dan kun je het hele concert zien. Er waren zelfs mensen die tot vijf uur ’s nachts op zijn gebleven om hun filmpjes op te laden.”
Marco: “Het was de leukste tour ooit.”
Pascal: “Het laatste optreden kon bijna tippen aan ons legendarische Lowlands-optreden van 1995. Toen werd de tent afgebroken!”
Daan: “Bij dat optreden was ik er nog niet bij. Het weekend in de Melkweg was voor mij wel een hoogtepunt uit de afgelopen tien jaar. Ik heb veel mooie momenten beleefd op al die plaatsen waar ik kwam met OP. Bijvoorbeeld die keer in De Kelder in Amersfoort, waar we tot ’s nachts doorgingen. Al mijn beats zijn wel zes keer voorbij gekomen die nacht.”
Pascal: “Volgende keer meer beats meenemen.”
Daan: “Het laatste optreden was wel het summum.”
Pascal: “Dat was gewoon het meest emotioneel geladen. We dachten toch: als alles maar goed gaat. Er kan van alles mis gaan. Het geluid kan uitvallen, de PA, de vj-apparatuur, het licht. Maar het was net alsof we een thuiswedstrijd speelden met een 10-0 voorsprong en we hebben ‘m met 20-0 afgemaakt. Iedereen ging zwaar uit z’n plaat.”
Marco: “Het was een mooie bekroning op twintig jaar OP. Het was vet.”

Gouden plaat Afslag Osdorp

Bij het allerlaatste optreden in de Melkweg kreeg de groep een gouden plaat voor Afslag Osdorp uit handen van Saskia Slegers van platenlabel Djax.

Pascal: “We hebben vier gouden platen gekregen. Daan niet, omdat hij er later bij is gekomen. Mijn gouden plaat is niet hier in het atelier, maar hangt thuis aan de muur.”
Daan: “Toen zat ik nog in mijn studentenkamertje in Amsterdam.”
Marco: “Die van mij staat in de huiskamer. Ik moet ‘m nog ophangen.”
Pascal: “Een gouden plaat is toch een prestatie in de nederhopscene. Saskia had in totaal 38.000 exemplaren van Afslag Osdorp laten drukken en was bij dat aantal gestopt toen de verkoop stagneerde. We stonden er geen van allen bij stil dat de grens voor goud 40.000 was. Toen zijn er alsnog 2000 bijgedrukt en verkocht. We wisten helemaal niet dat ze naar de Melkweg kwam, dus het was een verrassing dat zij ons de plaat kwam overhandigen. Dat die wordt uitgereikt bij het afscheidsconcert is mooi. Alsof je een afscheidscadeau krijgt.”

Mindere momenten

Pascal: “Er zijn nauwelijks dieptepunten geweest. Dieptepunten is een te groot woord. We hadden wel mindere momenten. In 1995, tijdens het hoogtepunt van onze populariteit, traden we op in de Obsessie in Bussum. Er waren maar tien mensen in de zaal! Bleek dat de persoon die normaal gesproken posters plakt in Bussum, ziek was.”
Marco: “We stonden ook niet in een krantje of zo.”
Pascal: “Die tien mensen wisten niet eens dat we kwamen. Op zich zijn dat soort momenten ook goed. Het houdt je met beide benen op de grond. We blijven ass kicken. Als je altijd voor uitverkochte zalen optreedt, zou dat een bepaalde verwendheid met zich meebrengen.”
Marco: “Andere keren hebben we die zaal in Bussum wel uitverkocht.”
Pascal: “Toen we Ramp Records startten, zakte net de cd-markt in. Mensen gingen massaal downloaden en branden. Om op dat moment met een underground label te beginnen… Dat was spijtig.”
Daan: “Nu verzuip je in het MySpace-moeras. Er waren ook een keer plannen om een nummer voor Greenpeace op te nemen. MTV had toegezegd om mee te doen, maar trok zich toch terug. Jammer.”
Pascal: “Tja, als dat je dieptepunten zijn…”

De toekomst

Pascal: “De toekomst ziet er rooskleurig uit! Ik ben actief met Bl3nder, The Howling Coyotes, Beatbusters en Onderhonden. Ik heb zo’n vijf à zes projecten lopen. Met de Beatbusters zijn we bezig met een nieuwe plaat, die komt eind dit jaar of begin volgend jaar uit. De band is voor de helft opnieuw geformeerd.”
Daan: “We hebben de afgelopen jaren geleerd, daar gaan we nu verder mee aan de slag.”
Pascal: “Het is goed om op meerdere paarden tegelijk te wedden met alle verschillende projecten. We maken het niet te bont en ik ben er niet tegelijkertijd mee bezig, maar het is wel leuk om af te wisselen. Niet alle projecten krijgen evenveel aandacht. Bl3nder heeft mijn eerste prioriteit. We gaan touren en er komt een plaat. Met de Howling Coyotes ben ik bezig met twee nieuwe nummers. Daarnaast ontwerp ik tattoos, ik schilder en doe grafisch design. In december exposeer ik in de Stadsschouwburg van Waalwijk met mijn werk.”
Daan: “Ik blijf dj en daarnaast studeer ik ook nog Media en Cultuur.”
Pascal: “Hij en King zijn eeuwige studenten. Dat betalen wij van onze belastingcenten.”
Daan: Studeren na je 30e is heel duur, hoor! Ik ben ook nog actief met de Onderhonden. Door samen te werken met andere hiphoppers kun je zalen meer bieden.”
Marco: Daar heb ik ook zin in, ja, de Onderhonden. Ik blijf werken als boeker en tourmanager.”
Pascal: “Seda is computerprogrammeur.”
Marco: “Of ik een andere baan moet gaan zoeken, hangt af van hoeveel optredens we volgend jaar hebben met de verschillende projecten. Alle OP-fans moeten overstappen.”
Pascal: “Choose one. Choose all! Even serieus: met die projecten is er voor elk wat wils. Rock ’n roll, ska, jazz. We hebben altijd een persoonlijke band gehad met onze fans. Gezellig een biertje doen samen. We blijven bezig.”
Marco’s boodschap aan de fans: “Blijf komen, dan blijft het leuk.”

Zaterdagavond 10 oktober zendt AT5 om 23.04 het afscheidsoptreden in de Melkweg uit.