In 2006 overtuigde singer-songwriter Signe Tollefsen in de finale van de Grote Prijs, waar ze de publieksprijs en prijs voor beste muzikant binnensleepte. In de daarop volgende jaren maakte ze naam op podia in binnen- en buitenland. De kroon op die schat aan ervaring moest natuurlijk een eerste album worden.

Op haar titelloze debuut brengt Signe Tollefsen dat wat ze live ook brengt maar dan in uitgekristalliseerde vorm. De donkere folk en alt country zwermen alle kanten uit maar de plaat klinkt uiteindelijk als een sterk geheel. In de liedjes is veel ruimte voor spanning en er wordt buiten de grenzen van de genoemde genres gedacht. Die aangename vrije mix van stijlen doet denken aan bijvoorbeeld Ane Brun.

Centraal staat de stem van Signe Tollefsen, die zowel in volume, bereik als klankkleur een zeer groot gebied bestrijkt. Bezwerend in Hooked, ijl en betoverend in King Of The Fire en knallend in History Class: Tollefsen kiest ervoor om alle facetten van haar stem te benutten. Wanneer ze haar stem al te veel aanzet stelt ze de luisteraar soms op de proef maar het pleit voor haar dat ze de energie van haar optredens niet heeft beteugeld in de studio.

De muzikale invulling is op het eerste gehoor subtiel maar blijkt heel bepalend voor het geluid. De strijkers bijvoorbeeld zijn helemaal op hun plaats maar weigeren braaf de akoestische gitaar te volgen en eisen op momenten de hoofdrol op. Sterke troef is de banjo die de klankkleur van de liedjes compleet verandert en ook de pedal steel en slide van Rene van Barneveld (Urban Dance Squad) zijn van absolute meerwaarde.

Opvallend is de zelfverzekerdheid die uit deze plaat spreekt. Zowel compositorisch als in de invulling van die liedjes zijn sterke keuzes gemaakt. Het album klinkt daardoor volwassen en eigen. Signe Tollefsen is op dit titelloze debuut al veel verder dan het woord debuut doet vermoeden. Op naar de rest van dat oeuvre dus.