Coparck geeft een prachtig concert

Gestreeld door een frisse rivierbries, geniet men van gratis muziek op Over Het IJ Festival

Tekst: Eyal van der Reep | Foto's: Pim Hendriksen ,

Het Over Het IJ Festival bestaat inmiddels zestien jaar. Bijna werd de subsidie stil gelegd, maar ook dit jaar mag Noord-Amsterdam genieten van theater, dans, kunst, muziek en eten. Als er één band is die het festival naar een hoger plan kan tillen, dan is het Coparck wel.

Gestreeld door een frisse rivierbries, geniet men van gratis muziek op Over Het IJ Festival

Vorig jaar leek het nog laatste jaar van Over Het IJ Festival te worden. Noord-Amsterdam weigerde subsidie te geven aan het tiendaagse festival. Uiteindelijk gaf de gemeente toch toe en werd het op de Parade gelijkende festival meer edities gegund. Extra reden voor een feest dus.

Als er één band is, die goed op Over Het IJ Festival past, dan is het
Coparck wel; Easy-listening, maar wel met een scherp randje. Eigenzinnig. Kunstzinnig. Lyrisch. Ondergronds. De stad ophemelen, maar af en toe willen ontsnappen van de drukte. Over het IJ Festival heeft met Coparck dan ook een prachtig paradepaartje.

 

De nacht nadert en het begint fris te worden, wanneer de eerste snaren worden aangeslagen door Odilo Girod, hout het drumstel van Marcel van As treft, de handen van Rick Hansen naar zijn staande bas grijpen en de vingers van Maurits de Lange naar de toetsen op zijn keyboard zoeken. 

De zang van Odilo en de klanken van het keyboard brengen een gloed met zich mee, die het verkleumde publiek verwarmt. De storm die over het IJ raast speelt vanavond slechts een bijrol. Nummers van Birds, Happiness and Still not Worried, Few Chances Come Once in a Livetime en The 3rd Album doen de toeschouwers dansen, zich op andere plekken wanen en wild het hoofd schudden.

Het viertal verrast door hardere intermezzo’s, waarbij de band op volle kracht naar een ongekend hoogtepunt toewerkt. Wie was gekomen om
‘die band van die kaasreclame’ te zien, moet overdonderd zijn geweest. 

Natuurlijk blijft de band over het algemeen art-rock met jazzinvloeden spelen. Natuurlijk ook zullen de zoete zomernummers als A Good Year For the Robots, Thoughts You Thought You Could Do Without en The World of Tomorrow er als zoete koek in gaan, wanneer die op akoestische gitaren om een kampvuur heen worden gespeeld. Maar Coparck weet haar muziek af een toe een schop onder de kont te geven, waarbij het resultaat slechts gunstig is. 

Een mooie live performance van de vier laat zien dat Coparck nog lang niet uitgeblust is. Het vierde album, waarvan de naam weggekaapt werd door Johan, is naar eigen zeggen directer. Deze herfst is het nu nog titelloze album in elke platenzaak te verkrijgen. Het is het wachten meer dan waard.

 

Gezien: Coparck op Over Het IJ Festival, 8 juli 2009.