Willem Janssen, muzikantennaam Clemm, is zo’n muzikant die steeds weer weet te verrassen. Zijn eerste wapenfeit was een EP, The Tristan EP, waarop hij het verhaal van Tristan en Isolde op muzikale wijze vertelt. Twee jaar geleden was daar vervolgens het eerste volledige album Consider The Lillies, een dromerig indietronicsplaatje dat door een hele verzameling gastzangers ondersteund werd. Het officiële debuut werd goed ontvangen, Clemm haalde de finale van de Amsterdamse Popprijs en nam deel aan de Popronde. En nu, jawel, Willem Janssen tovert met wat hulp van Tom Nuenen weer iets nieuws uit zijn hoge hoed: een vrijwel volledig zelf in elkaar geknutseld album, waarop hij nu eens voornamelijk zelf zingt. En dat blijkt bijzonder aangenaam.
 
Far From Arcadia heet de tweede langspeler van Clemm. Het is een prettig in het gehoor liggend schijfje, met een onmiskenbaar eigen geluid. De lieflijke melodiëen van Consider The Lillies hebben plaatsgemaakt voor een meer staccato ritme, en teksten die naadloos aansluiten op de de maat. Waar de stem van Willem Janssen op het eerdere album nog vrijwel alleen in spoken word-vorm te horen was, horen we nu veel vaker zijn zangstem. In First Impressions komt die stem bijvoorbeeld goed uit. Het nummer klinkt als een pakkend popliedje, maar heeft net als de overige liedjes een serieuze ondertoon.

In de tragere nummers lijkt de muziek soms wat in te dutten, door de slepende zang en repetitieve teksten. Op z’n best is Willem Janssen in de venijnige nummers, zoals Mix It Up of Foot On The Breaks, als de zang naar spoken word en rap neigt. Ook een succes is het gebruik van de combinatie van trompet (gespeeld door Milan Mes, o.a. Project Wildeman) en elektronica. Samen met de krachtige, directe teksten zorgen die ongewone muzikale combinaties voor een plaat die toegankelijker is geworden dan zijn voorganger, zonder het karakteristieke Clemmgeluid te verliezen.