Half negen. Rapper Dopaganda beheert de gastenlijst en eet ondertussen rustig een hamburger. Zijn maatje Patrice bestelt een biertje aan de bar en babbelt met een paar klanten. Als de petjes en capuchonnetjes binnen beginnen te stromen, schakelt de DJ over van variété naar harde rap. Vanavond is de cd releaseparty van het tweede album van hiphopformatie Escalatieteam in de Winston Kingdom. De Escaleerplicht is de opvolger van hun debuut e.p. Escalatie Stijl. Voorprogramma-MC’s Surya en Heist-Rockah dikken de sfeer aan en tegen tienen betreedt het EscalatieTeam het podium voor twee sessies van een half uur. Het openingsnummer wordt ingeleid met een sampletje van koningin Beatrix die ons waarschuwt voor alcoholmisbruik. Op de flyer stond al dat elke bezoeker een gratis halve liter bier zou krijgen, maar de drie kunnen hun belofte financieel niet waarmaken en delen kleine plastic bekertjes wodka uit. Dat vult direct het gat voor het podium. Het tweede nummer Kom bij de politie! werd afgelopen zomer al met portofoon, spandoeken en opgetrommelde achterban opgevoerd voor het hoofdbureau van de politie op de Marnixstraat omdat 3VOOR12 10 jaar bestond. Het nummer ageert met scherpe ironie tegen welke vorm van macht dan ook, want ‘zie je een grietje lopen, dan laat je haar d’r tietjes showen, en kan ze dat niet, dan kan je dat niet gedogen.’ "Start de biertune!" roept Patrice, waarna de DJ een geshuffelde sample opzet. Een bierwedstrijd volgt, waarbij de snelste bierdrinker de gelukkige eigenaar wordt van hun nieuwste cd. Bier is letterlijk het glijmiddel en de inspiratiebron van hun muziek, omdat de teksten behoorlijk drankgerelateerd zijn. In het lekker meebrulbare testosteronliedje Vermoeiende Types, beklagen de drukke jongetjes zich erover hoe ze door hun omgeving worden gezien. Op het laatste nummer voor de pauze, Paraaa, rappen Surya en Heist Rockah mee. Dan schiet de helft van de zaal door de deuren naar buiten, waar ze met de rappers discussiëren, een peukje roken of hun vriendin even lekker op de mond pakken. De tweede sessie, een kwartiertje later, openen de mannen met het nummer Escalatie Stijl. Daarna volgt eindelijk een uptempo beat, maar alleen een paar mensen staan mee te viben. Dopaganda en Greg doen vervolgens hun eerste solorap. “Dat ging nergens over”, zegt de laatste na afloop met een shot zelfspot. De allerlaatste track wordt ingeluid met een dwingend verzoek aan het publiek: "Laten we met zijn allen één keer losgaan in de Winston!" En inderdaad: voor het podium beginnen vijf jongens te pogoën. De jongens van EscalatieTeam zijn behoorlijk getalenteerde snelrijmers. Het overlevingstool van kleine Patrice in deze stoere mannenwereld is absoluut zijn grote mond. Greg Kerkwerper heeft een aangenaam satirische stijl en Dopaganda hanteert een serieuzere toon. De rappers maken als kwik, kwek en kwak steeds gezamenlijk het laatste woord van een zin af. Qua beats en vocalen lijken de nummers wel erg op elkaar. Het is snellepraat-rap van het type AA BB, met een simpele beat eronder. Ze reciteren weliswaar hun teksten foutloos en krachtig, maar zijn door het gebrul en de snelheid ervan vaak nauwelijks verstaanbaar. Het is vooral de aanstekelijke mix van kwajongenshumor en publieksparticipatie dat het optreden van EscalatieTeam zo leuk maakt. Door de ludieke publieksacties van Patrice, zoals met een appelflap het publiek rondgaan, en de hilarische ironie van Greg Kerkwerper (met skibril), lijkt het trio soms net een groepje leerplichtigen dat voor de grap dronken staat te rappen op een huisfeestje. Maar dat is tegelijk ook hun charme. Na het optreden staan de heren met een doosje cd’s in de hoek naast het podium. Voor € 7,50 heb je er een. Op de cd-hoes nuttigen ze een kopje koffie en luisteren aandachtig naar een voordracht uit Machiavelli’s De Heerser. "De voorkant laat zien wie we overdag zijn en de achterkant de ochtend erna", aldus Dopaganda. Op de achterkant liggen ze met een kater onder de tafel. Het is typerende humor voor de mannen die geen kans onbenut laten om te parodiëren: macht, succes, drankgebruik, en niet in de laatste plaats zichzelf. Gezien: Cd-presentatie EscalatieTeam, donderdag 4 september 2008, Winston. Tekst en foto's: Jilles van Dam