Alles Los & Lemon Community maken een smerig feestje met boventoon van dikke baslijnen en heel veel beats. Naast hoofd acts DJ Donna Summer (US) en Krause (NL) is er ook lokaal talent uitgenodigd door Lemon Community. In samenwerking met Alles Los zijn enkele artiesten van Plattegrond Records, een klein labeltje uit Amsterdam, gevraagd te draaien. Dj Donna Summer, Krause, Mataklap, Hakki Takki, The No, Capacocha, Makks kregen draaitijd. OPTREDEN: ROCKROCKROCK,A.D.E, Pakhuis Wilhelmina, Donderdag 23 Oktober, 22.00 MUZIEK: electrodiscowave, ghetto-tech, bassline house en mash up, electro-rave-rock en acid-techno en een vleugje nostalgische gabber voor de liefhebbers. PLUS: Een interessante mix van electronische kruisbestuivingen met een wat meer stevige ondertoon, The No (NL, Plattegrond Records) bouwt op naar zware electro, Mataklap(NL,Plattegrond Records) introduceert zijn ghetto-tech stijl en Lemon Community's Makks (NL) draait tussen de sets door flinke detroit-acid-achtige muziek. Het publiek lijkt de smaak te pakken te hebben en is de zaal redelijk gevuld. Capacocha (NL) electro-rave-rockt er schaamteloos op los met zijn éénmansband en doet dit met volledige overgave. Krause (NL) brengt een pompende maar ietwat eentonige set mee van electro-punk wat duidelijk populair is bij het vrouwelijk publiek. Hakki Takki (NL,Plattegrond Records) laat zich leiden door zijn spontane en energieke manier van performen. Gewapend met psychedelische techno met acid invloeden en i.d.m, verovert hij het podium als laatste live-act van deze avond. MIN: De set van Dj Donna Summer was een overvloed van humor, samples van onder anderen rocknummers die door de mangel werden gehaald in de meest bizarre mash-ups met als uitsmijter een lading nostalgische gabbertechno. Grappig maar wellicht iets te moeilijk voor het merendeel van het publiek,dat het niet bij kon houden. Omdat ze het wellicht nog niet gewend zijn? CONCLUSIE: Lemon Community weet een stevig feestje te bouwen, Hakki Takki (Plattegrond Records) heeft veel beats in huis waar we hopelijk nog veel van gaan horen. Recensie: Tamara van der Laarse