Cd-recensies zijn er voor bedoeld om de lezer een indruk te geven van hoe een album ongeveer klinkt. In het geval van Brown vs Brown is dat niet bepaald een makkelijke opgave, want dit Amsterdamse kwartet is er zeer bedreven in zoveel mogelijk genres in hun nummers door elkaar te husselen. De band past in geen enkel muzikaal hokje. Het is een beetje free jazz, heeft invloeden van rock en funk en is zelden in vierkwartsmaat te volgen. Er is in ieder geval een saxofonist, een drummer, een gitarist en een bassist. Alle nummers zijn instrumentaal, al wordt de zang geen moment gemist. Gitarist Jeroen Kimman beschrijft het geluid van zijn band zelf als ‘zwaar spastische funk’, waarbij het spastische element gezocht moet worden in de afwijkende maatsoorten die de band moeiteloos achter elkaar plakt. Brown vs Brown weet op Twitch and Shout op onnavolgbare wijze alle bovengenoemde elementen in elf uitstekende nummers te gieten. Iedere aanzet heeft een logisch maar toch origineel vervolg en ieder nummer op zich is een kloppend geheel. De sax geeft het een jazz-feel, degitaar brengt het terug naar rock, terwijl de groovende drums het een funky tintje geeft. Hoogepunten op de plaat zijn de nummers For Dave, met een indierockachtig intro, en het spannende FFF, wat een enigszins standaard jazz intro weet om te vormen tot een verrassend gestructureerd klinkende wervelstorm van geluid. Brown vs Brown maakt zeker geen muziek voor iedereen, maar voor wie graag van de platgewalste muzikale paden á la Bloc Party en Arctic Monkeys afwijkt is Twitch and Shout absoluut een aanrader. Brown vs Brown presenteert Twitch and Shout vrijdag 21 maart in het Bimhuis. Recensie: Ester Meerman