Waar Kissmekillme ooit begon als duo van de broertjes Popma, is de band inmiddels uitgegroeid tot een 8-mans funkpopgroep. Dat is op hun debuut Making Life goed te horen aan het complete geluid met onder andere saxofoon, trompet, orgel, viool en samples. De plaat was al in 2006 klaar, en met een Sugar Award voor ‘Most Promising Band’ op zak mag de band dit debuut nu gelukkig toch nog het licht van de platenzaken laten zien. Laat je niet misleiden door de zeer misplaatste, bijna hiphopachtige openingstrack, want op dit album staat een aantal sterke songs die nog dagen blijft hangen, zoals de swinger Not Bad, het soulvolle Goodtime People, de funkende Lot Of Fuss en het sterk aan Sly Stone refererende Moses. Deze sleutelnummers op de plaat worden afgewisseld met interessante experimentele, gedubde tracks als Slumdrum en Dancing. Dat er ook een paar mindere tracks op staan maakt dan vrijwel niet meer uit. Deze zijn goed verdeeld over de plaat. Hierdoor zijn ze alweer vergeten als de volgende track begint en werken ze nauwelijks als afleiding voor de rest van de songs. Maar misschien is de belangrijkste troef van de broertjes Popma wel het feit dat ze het soulvolle, swingende livegeluid van funk zo goed hebben weten vast te leggen op Making Life. Dit maakt dat de luisteraar gelijk zin krijgt in een feestje en direct kijkt wanneer Kissmekillme een keer live te zien is, want daar is deze muziek toch eigenlijk voornamelijk voor gemaakt. De cd-release van Making Life van Kissmekillme zal in april zijn, in Pacific Parc op het Westergasfabriekterrein, waarna de band het land in trekt voor een ongetwijfeld zeer swingende zomer. CD-recensie: Christiaan Walraven