Waar in 2005 en 2006 het festival Ticket for Tibet nog in het Brabantse dorpje Best werd gehouden, is de derde editie van het festival verhuisd naar de Amsterdamse NDSM-werf. En niet zonder gevolg. Dankzij het prachtige weer is de editie 2008 met 9500 bezoekers ruim tweemaal zo goed bezocht als voorgaande edities. Dat zal ook met de muziekprogrammering te maken hebben gehad, want er staan een hoop mooie Nederlandse namen op het affiche. Een van de minder bekende hiervan is Zeus, de harde rockband rondom Jeroen van Koningsbrugge, die bekend werd door het BNN programma De Lama’s. Zeus weet van aanpakken en geeft een goede rockende set weg waar enkel het gebrek aan vernieuwing op aan te merken valt. Dat is ook gelijk waar alle artiesten op het festival last van hebben. De oude Amsterdamse garde met Claw Boys Claw, Osdorp Posse en The Scene doet nog steeds hetzelfde als het vijftien jaar geleden ook al deed. Er moet echter gezegd worden dat ze het zeker niet verleerd hebben. Jongste headliner van het festival is Moke en ook daarvan is natuurlijk niet te zeggen dat het de meest vernieuwende band van het moment is. Wel zijn ze strak en weten ze hoe ze op een groot podium moeten optreden. De tegenwoordig in Amsterdam woonachtige JW Roy staat vroeg op de dag geprogrammeerd. Hij wisselt nummers van zijn nieuwe, ongetitelde plaat af met nummers van zijn voorlaatste album. Zijn oudere Engelstalige werk wordt geheel achterwege gelaten. Daarnaast mag hij ’s avonds meedoen met de live uitvoering van de nummer 1 hitsingle Als Je Ooit Nog Eens Terug Kan, waarbij naast JW Roy onder andere de Tibetaanse zanger Loten Namling op het podium staat. Uiteindelijk blijkt Ticket for Tibet voor de muziekliefhebber dus weinig verrassingen te bieden, maar door de mooie muziek, het mooie weer, de mooie sfeer en de mooie missie is het toch een prachtige dag.