In de Winston start vanavond een nieuw evenement. De organisatie is in handen van De Nachtbrakers die voor deze try-out drie indiebands bij elkaar hebben gezet in de hoop meteen al publiek aan zich te binden. Wanneer Gentlemen Like To Play wordt aangekondigd staan er nog niet veel mensen in de zaal, maar de avond is nog erg jong. De eerste band is direct een lekkere binnenkomer. Met hun mooie poprockmelodiën en rokerige zang winden ze het inmiddels binnenwandelende publiek moeiteloos om hun vinger. Helaas voor iedereen die de band nog niet kent is vanavond hun afscheidsoptreden. Zonde, want deze band weet een leuke show neer te zetten. Als zanger TJ een snaar van zijn gitaar mist vraagt hij zich hardop af of hij de moeite zal nemen om hem te vervangen. Collega muzikanten te over vanavond en binnen no-time wordt hem een andere gitaar in zijn handen gedrukt. Het laatste optreden van deze heren moet er een zijn om te onthouden. Een paar nummers later heb je het gevoel in een klein Amerikaans stadje te zijn terecht gekomen waar iedereen elkaar lijkt te kennen. Na een korte pauze staat Deccapods op het podium met muziek die best moeilijk te omschrijven is. Het lijkt een mix tussen het populaire britpop en reggae, maar het heeft op de een of andere manier ook jazzy invloeden. Het laatste komt duidelijker naar voren als er een klarinet tevoorschijn getoverd wordt. De zang wordt afwisselend opgepakt door gitaristen Tom Jilbert en Massay Parr en daarmee wijzigt ook meteen de muziekstijl. Door deze constante wisseling wordt het geheel wat rommelig, maar het blijft desalniettemin leuk. Fijne band die prima op zijn plek is in de intieme sfeer die inmiddels in het cafe is ontstaan. Starring Lisa sluit het evenement af. Een, als je hun bio leest, niet zo serieus lijkende band die wel serieuze Nirvana-achtige muziek maakt. Lekker voor als je in een poëtische relax-stemming bent, maar na de vorige twee bands misschien wel wat te rustig. De bandleden spelen bijna allemaal ook in andere bands en lijken in Starring Lisa gewoon lekker te doen wat ze leuk vinden. De ongedwongen sfeer op deze avond is een schot in de roos voor De Nachtbrakers. De meeste aanwezigen lijken zelf in de muziekwereld rond te wandelen of in ieder geval de Winston als stamkroeg te hebben. Hierdoor krijgt de avond net even een ander, misschien zelfs wel trendy, tintje. Proost, een nieuwe bandavond is geboren en ik kom volgende keer weer. 5 juni 2008 is de volgende editie van De Nachtbrachters Spelen: Indie! in de Bitterzoet. Tekst en Foto's: Vanessa Scheer