De zaal van de Volta is vooral gevuld met deelnemers, maar dat mag de pret niet drukken. De presentatie is in handen van Yoast the host. De jury bestaat uit Lars Kelpin, projectmanager van stichting GRAP, Paul van Dijk, programmeur van poppodium Fantasio en Dominique Romeny van het ROC van Amsterdam. Yaso en Djoeke bijten het spits af met hun “VoiceOverCello”. Beiden gaan al een tijdje mee in de muziek en sinds kort hebben zij hun krachten gebundeld. Yaso begint heel lieflijk met een intro op Xylofoon en ze zingt een liefdesliedje. Dan valt Djoeke bij met haar cello, en wordt het optreden een stuk serieuzer. Met vier korte nummers maakt deze openingsact indruk op het publiek. Dan is het de beurt aan M-Jo, die al voor de derde keer meedoet. Zijn gitaarspel laat wat te wensen over, maar de teksten zijn leuk, bijna aandoenlijk. Naarmate het optreden vordert lijkt M-Jo’s nervositeit te verdwijnen. Zijn gitaarspel wordt een stuk beter en hij staat veel zekerder op het podium. Jacob Arch, de derde act, heeft assistentie van een contrabas. Zijn muziek swingt behoorlijk, het klinkt weer heel anders dan de voorgaande acts. Jacob heeft een stem die heel goed past bij de muziek die hij maakt. De uithaal die hij doet bij Sleepy Eyes is imposant. Nu is het de beurt aan Midas. Hij is nog geen 18 jaar, maar maakt heel volwassen liedjes met teksten als “I want you to be here, so I lock you up my dear”. Zijn songs zijn heel gevoelig en klinken heel professioneel. Deze jongen heeft zeker potentie. Dan komt Channah. Zij speelt twee nummers op piano, afgewisseld met een nummer op gitaar. Dat maakt het optreden, omdat het zo kort is, wat chaotisch. Net als bij Midas, zijn haar liedjes heel serieus. Het publiek is erg enthousiast over haar optreden. Maar met een positieve recensie in Het Parool moet je ook wel iets goed doen. Joost Dobbe is de zesde act van vanavond. Hij staat op het podium met gitaar en mondharmonica. Zijn nummers zijn ingetogen, bluesy en hebben een rauw randje. Dat Joost al wat langer meegaat in de muziek, is te merken aan zijn optreden. Dat in ieder geval hij door gaat naar de halve finale, is meer dan terecht. Als laatste is Gerrit aan de beurt. Gerrit heeft zijn accordeonist en contrabassist meegenomen, zelf speelt hij gitaar. Zijn liedjes zijn luchtiger van aard dan voorgaande acts en ze klinken heel vrolijk. Zo gaat het eerste nummer over een zwarte vrouw van meer dan twee meter lang die muziek maakt: “You really made my day”. Die vrolijkheid is aanstekelijk en slaat al snel over op het publiek. De juryleden zijn unaniem in hun besluit, er was geen discussie nodig. Joost Dobbe is een klassieke, ervaren singer-songwriter met stevige nummers. Hij is volwassen met een uitstekende microfoontechniek. Het enige kritiekpuntje dat de jury mee wil geven is dat er iets meer dynamiek in het optreden mag zitten. Gezien: Eerste voorronde Mooie Noten Volta, 3 april 2008 Tekst: Janna Schouten Foto's: Wolf Schouten