More Ska, More Guitar is de toepasselijke titel van het eerste volwaardige album van Skaguitar. Drijvende kracht van de band zijn gitaristen Bobbie van Houten en Gerben Rienk Visser. Beiden hebben al een aardige staat van dienst. Zo speelde Van Houten jarenlang bij Rude Rich and the High Tones, en was Gerben Rienk Visser lange tijd onderdeel van The Skasters. Sinds 2007 richten ze zich volledig op hun project Skaguitar, waarvan in 2001 al een titelloos EP verscheen. En nu is daar de eerste langspeelplaat. Een cd waarop, zoals de titel al aangeeft, de ska en de gitaar voorop staat. Het merendeel van de nummers is instrumentaal en maximaal drieëneenhalve minuut lang. In alle nummers heeft het virtuoze gitaarspel van de beide gitaristen een hoofdrol. En daar zit gelijk het probleem. Vanaf het openingsnummer Floating kabbelt de cd gemoedelijk voort in skaritmes en gitaarsolo’s, die eerder aan Joe Satriani dan aan Bob Marley doen denken – twee van de invloeden die ze zelf op hun website aangeven te hebben. Knap muzikantengepiel, maar echt spannend wordt het niet. Het zijn, ironisch genoeg, de nummers waar ze de hulp van bevriende muzikanten inschakelen die het meeste blijven hangen. Becalmed, met vocalen van The Skasters-zanger Mark Foggo, is een lekker melancholisch nummer. I’m With You heeft een aardig dansrifje, en op Falling geeft baritonsaxofonist Paul Berding de muziek de broodnodige kleur. Hoogtepunt van het album is echter Damn Right. De frisse stem van Maaike Lans (Kamakonga) en lome trompet Vincent van Lent maken dit tot het enige echte zomernummer waarin je heerlijk weg kunt dromen. Het is te hopen dat Skaguitar in de toekomst meer nummers met deze artiesten opneemt. More Ska, More Guitar heeft zeker aardige momenten, maar daar blijft het helaas bij. Volgende keer iets minder gitaar en iets meer afwisseling graag. Recensie: Tirza de Fockert