Modest Mouse is een indierockband uit de VS, opgericht in 1993 door zanger/gitarist Isaac Brock, drummer Jeremiah Green, bassist Eric Judy en gitarist Dann Gallucci. Inmiddels heeft Dann Gallucci de band verlaten en is Tom Peloso aan de band toegevoegd. Na het debuut album uit 1996, This Is a Long Drive for Someone with Nothing to Think About, brachten ze nog vier albums uit. Voor het laatste album We Were Dead Before the Ship Even Sank (2007) heeft ook voormalig The Smiths gitarist Johnny Marr zich bij de band aangesloten. Bij dit concert staan echter niet vijf, maar zes bandleden op het podium. Want naast Green is ook tweede drummer Joe Plummer plus drumset aanwezig; een uitzonderlijke opstelling. De heren dragen ook nog eens dezelfde zwart-wit gestreepte hemdjes, wat een koddig effect heeft. De zaal is bomvol. De band is in thuisland Amerika flink bekend en populair, en ook dit concert is helemaal uitverkocht. Na opener Bury Me With It, van het in 2004 verschenen album Good News For People Who Love Bad News, wordt er een goede mix van de verschillende albums gespeeld. Misschien van dit laatstgenoemde album nog wel het meeste. Het laatste album is iets luchtiger dan voorgaand materiaal en biedt daarmee een leuke afwisseling. Individueel zijn de bandleden sterke muzikanten en ook het samenspel verloopt prima. Zanger Isaac Brock is een intrigerende man. Met soms een bijna bezeten blik in de ogen zingt, schreeuwt, prevelt en spuugt hij de teksten de zaal in. Zijn hoekige stem is echter aangenaam om naar te luisteren. Contactschuw blijkt hij ook wel een beetje, want behalve af een toe een bedankje, wordt er weinig interactie met het publiek gezocht. Alle bandleden staan vrij statisch op het podium, geconcentreerd op eigen instrument. Het uitstekende gitaarspel van Johnny Marr is een goede bijdrage aan deze band. Marr biedt met zijn rustige, beheerste verschijning ook een mooi tegenwicht aan de drukte en onrust van Brock. Tom Peloso wisselt de gitaar soms af met cello en trompet en Eric Judy neemt af en toe de accordeon ter hand. Met Brock die ook nog de banjo bespeelt, biedt deze ruim bemande band zo een heel arsenaal aan geluiden. Misschien is dit er mede de oorzaak van dat sommige nummers wat langdradig zijn, met veel ruimte voor langdurig instrumentale intermezzo’s. Niet alle nummers zijn ook even sterk en enkele nummers zijn bijna saai te noemen. Gelukkig wordt dit gecompenseerd door een aantal zeer sterke nummers in het repertoire. Zo is Float On sowieso al een populair nummer en zeer aanstekelijk. Tijdens Education is de felheid van Brock indrukwekkend en een nummer als Dashboard zit goed in elkaar, met een aantal leuke overgangen en gitaarlijnen. Alles tezamen stelt het optreden niet teleur, hoewel de nummers live misschien niet zo sterk zijn als op de albums zelf. Ondanks de wat zwakkere nummers en het gebrek aan interactie met het publiek, is de combinatie van een aantal sterke nummers, een aparte sound en fascinerende muzikanten genoeg om te overtuigen. Het publiek lijkt ook tevreden te zijn en schreeuwt na ruim een uur optreden nog om een toegift, waarna het nog twee nummers krijgt. Gezien: Modest Mouse 5 september 2007 Melkweg, 5 september 2007