Eind jaren '80 dreef over 's werelds bekendste grachten het punkgeluid van de Amerikaanse westkust binnen en Surfcity Amsterdam was geboren. Verantwoordelijk hiervoor was de Amsterdamse band NRA. Bijna twintig jaar later heeft de band zo'n eigen geluid dat vergelijken met welke kust dan ook geen zin heeft. NRA klinkt heel erg als ... NRA. Of misschien toch een beetje als Naked Raygun? Voorheen werden hun optredens nog wel eens een heerlijke puinhoop met zanger Aziz als ongeleid projectiel. Nu staat er op het podium een goed geoliede machine met een degelijk, bijna tijdloos geluid. Dit is hun laatste optreden in de huidige bezetting. Feaver, de drummer, houdt het na acht jaar voor gezien. De titel Feaver kwam eigenlijk de gitarist toe, die het optreden met zware koorts, puur op de voor hem zo kenmerkende oerkracht, uitspeelde. Toch lijkt het optreden niet helemaal over te komen. Waarschijnlijk komt dat doordat het publiek al met de gedachten bij de volgende act is. NRA verdient, zeker achteraf bezien, veel meer respons. Over zanger HR van Bad Brains gaan al een tijdje verhalen de rondte dat hij niet helemaal meer de oude is, en dat is eigenlijk wel te horen op hun nieuwste plaat Build A Nation. Live blijkt het nog veel erger te zijn. Wat doet die man op een podium? Hij leek helemaal op te gaan in de rol van verveelde nicht met een raar fluisterstemmetje en vreemde mimegebaartjes. Doek over zijn hoofd, een grote zonnebril op en soms gespeeld geïrriteerd door de (te harde?) gitaarmuziek, een genante vertoning. Eerder als storende factor dan als frontman rommelt hij zich door het optreden heen, onderwijl intro's onderbrekend en te laat of helemaal niet invallend. Door gebrek aan energieke bewegingen en energieke zang komt vrijwel geen van de, meestal oude, nummers goed uit de verf. Dit optreden is een aanfluiting van jewelste. Tegen het einde vervalt de band in een lange ongeïnspireerde reggaesessie waar vrijwel niemand op zit te wachten. Als de band van het podium is verdwenen, worden ze nog getrakteerd op een regen van (plastic!) bierglazen, gevolgd door langdurig boegeroep en gefluit. Wanneer blijkt dat een toegift of goedmakertje er niet meer in zit, wordt de zaal pas echt balorig. Een glazensmijtwedstrijdje tussen zaal en balkon wis het gevolg, wordt het toch nog leuk. NRA, hou ze in de gaten! Bad Brains, gauw vergeten! Gezien: Bad Brains en NRA in Paradiso Donderdag 11 oktober 2007 Schrijver: Melle van der Boon Foto's: Maarten Mac Gillavry