Het is tegenwoordig ondenkbaar dat een band 53 keer in vier jaar tijd in de lokale popzaal speelt. Laat staan als het Paradiso in Amsterdam betreft. Mokumpunkband The Bugs deed het wel. Tussen 1978 en 1981 waren ze zo ongeveer de huisband op Woensdag Gehakdag en Donderdag D-Day. En zo kwam de band ook in het voorprogramma van U2 terecht. “Dat was toen ook een beginnend bandje. The Bugs waren beter, echt waar,” vertelt zanger Ronald Tang. En wie hem niet geloofd, nu is er eindelijk het bewijs: een live-cd. Zaterdag 19 mei wordt het schijfje in de thuishaven gepresenteerd en spelen The Bugs na 26 jaar voor de 54e keer in Paradiso.

Zanger Ronald Tang is erg blij met de cd: “Het is een geschiedkundige cd, het zet ons in de tijd. Je kunt je haast niet voorstellen dat dit ooit gebeurd is of nog eens zal gebeuren. De laatste tijd wordt er vaak teruggeblikt op die periode maar over The Bugs hoorde je niemand. Nu is daar verandering in gekomen.” The Bugs, Live in Paradiso, ‘78-’81 zou je eigenlijk het debuutalbum van de band kunnen noemen. Eerder verschenen vinylsingletjes op Nu Fun Records en een 12” op Torso.

The Bugs behoorde dus tot de Mokumpunkscene. Tijdens het bestaan schreven Ronald Tang en gitarist Peter Sinnige zo’n 75 liedjes. Tang: “Wij werden wel de Lennon en McCartney van de Mokumpunk genoemd.” De band repeteerde in de kelder van Paradiso en was daardoor de vaste invaller als bands niet kwamen opdagen. “Dat gebeurde vaak. Soms werd ik om half negen ’s avonds gebeld of we konden spelen. Dan stonden we een uurtje later voor een uitverkochte grote zaal te spelen,” vertelt Tang.

De band bleef voornamelijk in Amsterdam. Er werd natuurlijk wel eens in Rotterdam gespeeld, maar waarom zou je ergens anders spelen als je altijd in Paradiso terecht kan? “Wij waren echt heel goed. De meeste band werden spelenderwijs iets beter. Maar wij waren gewoon goed.”

Toch werden de Amsterdammers niet wereldberoemd. Tang: “Onderling ging het verkeerd. Peter en ik waren heel ambitieus. De gitariste had een relatie met onze manager en zij deden het rustiger aan. Daarnaast begon Paradiso ons te vervelen. Soms stonden we er drie keer per week. Uiteindelijk groeiden we uit elkaar. We begonnen met punk en new wave en kwamen uiteindelijk bij reggae uit. Ik ben in mijn eentje het Nederwiet Soundsystem begonnen, waarbij ik over plaatjes heen toaste.”

Uiteindelijk verhuisde Tang naar Amersfoort en verloren alle bandleden elkaar uit het oog. Sinnige had thuis cassettebandje van de optredens in Paradiso die hij digitaliseerde. Vervolgens ging hij op zoek naar zijn oude maatje Tang. Dankzij een messageboard op Nederpunk.punt.nl kwamen ze na vijftien jaar weer met elkaar in contact. Dat was begin 2007. Vervolgens stelden ze de cd samen. Afgelopen weekeinde kwam Sinnige met zijn familie op bezoek bij Tang, die inmiddels zwaar aan MS lijdt en achter een rolator loopt. “We hebben champagne gedronken om de cd-release te vieren. Ik kom niet naar de echte presentatie. Stress en MS gaan niet samen. Toen ik negen was, had ik maar een wens. Ik wou profvoetballer worden of zanger. Dat laatste kwam al uit toen ik 17 was. Ik was een fantastische zanger en stond 53 keer in Paradiso. Voor andere muzikanten is hun carrière al geslaagd als ze een keer in Paradiso spelen.” Sinnige werkt op het moment als kunstenaar en reist de hele wereld over.

Zaterdag spelen The Bugs om 21.30 in Paradiso. Gitaar en zang worden deels voor rekening genomen door de kinderen van Sinnige.