Het lijkt een beetje raar: na betaling van 13 euro jezelf op een stralende zaterdagmiddag vrijwillig in de bovenzaal van Paradiso laten opsluiten. Waar de gordijnen potdicht zitten en de muffe lucht van het verschraalde bier van de afgelopen nacht nog niet helemaal opgetrokken is. En dat terwijl er buiten een heel spectrum aan bands ter ere van bevrijdingsdag gratis hun kunsten staan te vertonen op het Museumplein. Er is een hele goede reden voor dit uitzonderlijke gedrag: het Canadese post-rock gezelschap Do Make Say Think is terug in Amsterdam en wie deze band eerder heeft zien optreden weet dat dat het opgeven van een middagje zon en gratis muziek waard is. Do Make Say Think past muzikaal gezien in het straatje van Godspeed You! Black Emperor en Explosions In The Sky. Het is een creatieve mix van instrumentale post-rock en jazzy drums met hier en daar wat elektronische effecten. Tijdens het optreden bestempelen ze hun muziek zelf als ‘Canadese space rock’. Er wordt veel materiaal gespeeld van het nieuwe album You, You’re A History In The Rust. Vooral het wat hardere nummer The Universe! komt live goed over en wordt door het publiek enthousiast ontvangen. Het wat rustigere A With Living valt een beetje uit de toon, waarschijnlijk omdat dit een van de weinige nummers met zang is. Ondanks het ongewone tijdstip en het mooie weer is de zaal bijna uitverkocht. Niet alleen in de zaal, maar ook òp het podium is het dringen. Do Make Say Think bestaat uit acht bandleden, die bijna allemaal meerdere instrumenten bespelen. Ze zijn bovendien een van de weinige bands met twee drummers, wat de ruimte op het toch al kleine podium geen goed doet. Het podium staat met bandleden en instrumenten uiteindelijk zo vol dat een aantal instrumenten naast het podium achter de mengtafel gezet moet worden. Opvallend is het goede geluid in de zaal, zeker gezien het aantal gebruikte instrumenten: twee drumstellen, een viool, basgitaar, blazers, ritme- en lead-gitaar. Waar doorgaans de regel ‘hoe meer instrumenten, hoe minder gedefinieerd het zaalgeluid’ op gaat, valt dit bij Do Make Say Think erg mee. Het geluid in de zaal klinkt prima. Ook het speelplezier van de bandleden is opmerkelijk. Ondanks hun drukke tourschema (ruim twee maanden lang iedere dag optreden) is er geen greintje vermoeidheid of verveling te bekennen. Het enthousiasme van de band werkt aanstekelijk en zorgt er dan ook voor dat de Canadezen de zaal met gemak inpakken. De communicatie met het publiek is, afgezien van wat bedankjes, minimaal. Wel wordt het publiek verzocht om tijdens een van de nieuwe nummers het ritme aan te geven door met hun sleutelbossen te rammelen. Na ruim anderhalf uur spelen en een toegift houdt Do Make Say Think het helaas voor gezien en haast het publiek zich terug de buitenlucht in. Aanzienlijk bleker dan het publiek op het Museumplein, maar een mooie muzikale ervaring rijker. Do Make Say Think Gezien: Paradiso, zaterdag 5 mei, 2007