Donderdag 4 januari Hoewel het gezellige huiselijke podium aangekleed met planten (en opgezette dieren!) anders doet vermoeden is Coparck niet van plan zijn derde album binnenskamers te houden. Vanavond doet Coparck speciaal voor 3voor12 een cd-presentatie die niet alleen voorbehouden wordt aan de genodigden, maar ook op internet, radio en televisie de nodige aandacht zal krijgen. De intieme setting van De Smet past goed bij het nieuwe werk van Coparck, dat nog wel eens ouderwets freakt, maar toch vooral qua sfeer positief opvalt. De band speelt op overtuigende wijze bijna de gehele nieuwe plaat en een groot deel van die nieuwe songs weet direct te overtuigen. Vrijdag 5 januari Thuis in de cd-speler blijft de goede indruk van het nieuwe materiaal overeind. Op dit derde album, simpelweg The 3rd album genaamd, is voor het eerst gewerkt met een echte producer, Reyn, en ook van zijn verzameling vintage instrumenten is gretig gebruik gemaakt. Door de vele oude synths hebben toetsen iets meer de overhand in vergelijking met voorgaande albums, maar ze zijn subtiel in de mooie productie verweven. Door de juiste 'hooks' en slim ingezette koortjes blijven songs als A good year for the robots en Consider this goodbye direct hangen. Ze worden afgewisseld met eigenzinnige ballads als Absorb and transport (dat de band jaren geleden al live speelde) en How to find what you're not looking for. Minpuntje is wel dat alles soms net iets te perfect lijkt en dan worden de freaky blazersamples die een song als Try something else op het vorige album zo aanstekelijk maakten toch wel een beetje gemist. De aankleding van het hele album is overigens subliem. Zanger en grafisch ontwerper Odilo Girod zocht bij alle songs een passende visualisatie van een Nederlandse kunstenaar en voegde er zelf kleine essays aan toe. Ook werd er voor de gelegenheid een heuse Coparck-krant gemaakt en de humoristische kaarten 'Uit de serie onverwachte Coparck fans' kregen gelukkig ook weer een vervolg. Coparck heeft een nieuwe manager en niks wordt meer aan het toeval overgelaten. De band zit voor de komende drie maanden al helemaal volgeboekt. Dit keer moet het goed gaan. Het juiste materiaal om dat voor elkaar te krijgen hebben ze in ieder geval in handen. Zaterdag 6 januari In de oude zaal van de Melkweg is er dan de officiële cd-presentatie. Een ons-kent-ons-feestje voor iedereen die Coparck liefheeft en/of muziek maakt in Amsterdam. Ghost Trucker bewijst als voorprogramma nog maar eens wat voor leuke band het eigenlijk is. De soms wat rommelige muziek (en toch charmant, u kent het cliché) wordt uitgevoerd door stiekem zeer begaafde muzikanten met goede liedjes en mooie koortjes en arrangementen. Ze zetten de juiste sfeer voor de avond en krijgen de volle zaal met zich mee. De nieuwe videoclip die vooraf op de schermen wordt getoond blijft hangen, maar Coparck speelt toch al een gewonnen wedstrijd. Het enthousiasme van drummer Marcel en toetsenist Maurits werkt aanstekelijk en met de juiste subtiliteit en drive ineen lijken hoogtepunten van de plaat als You will fall en You'll never find anything quite like it live nog een stuk urgenter. Knap is ook dat de plaat vol staat met extra arrangementen terwijl er op het podium in vergelijking met een jaar geleden heel wat minder toetsen staan, zonder dat het lijkt of je naar uitgeklede versies van de songs staat te luisteren. Het publiek is enthousiast maar heeft jammer genoeg ook weer een hoop bij te praten met elkaar, waardoor de magie die in Desmet hing er vanavond niet helemaal uitkomt. In het toegift komt het veelvuldig aangevraagde 'kaasnummer' voorbij, maar dat had Coparck niet eens nodig gehad om te overtuigen. Hun derde album is absoluut hun beste en meest rijpe tot nu toe en ook live zit alles goed in elkaar. Niet alleen is Coparck de leukste popband van Amsterdam, ze kunnen dit jaar ook bewijzen dat ze qua pop in Nederland op een niveau staan waar niet veel bands bij in de buurt komen. En het zij ze gegund.