Na ruim een half jaar voorselectie speelden in september de twaalf halve finalisten van de Grolsch Grote Prijs van Nederland voor het eerst tegen elkaar. Vanavond zijn er in de finale nog zes bands over die strijden om de prijs, die bestaat uit onder andere vijfduizend euro, opnametijd in een studio en een aantal optredens op bekende festivals. Bij binnenkomst wordt meteen duidelijk waar het publiek uit bestaat. Naast de familie en vrienden van de verschillende bands en een grote hoeveelheid journalisten, lijkt er vrijwel niemand op het evenement te zijn afgekomen. Het is aan The Girls om het spits af te bijten. De vier jongens proberen met hun muziek aan te sluiten bij de britpopgolf van de afgelopen jaren. Helaas voor deze band is deze golf al een tijd over het hoogtepunt heen en zit eigenlijk niemand hier meer op te wachten. Als dan ook nog eens de bassist met pretpunk capriolen op de proppen komt is het voor de meeste bezoekers einde oefening. Ook Kings of the Day liften mee met de Britse invasie, maar doen dat stukken energieker. De zaal gaat moeiteloos mee op de schaamteloos gejatte licks van Editors en songstructuren à la Bloc Party. Gooi daar nog een Franz Ferdinand drumritme tegenaan en de tweede plaats bij de publieksprijs is binnen. Heel erg leuk voor de kids in Zuid-Limburg die te ver moeten reizen om die grote namen live te kunnen zien, maar voor ieder ander is het erg flauw. De eerste prijs in de publiekscategorie gaat naar A Silent Express. Voor eenieder die de website vantevoren had bekeken, was dit echter al een gelopen race. Met bijna tweemaal zo veel stemmen als de nummer twee, blijkt het online offensief van de noorderlingen goed voor duizend euro. Daar kunnen die paar exemplaren van de debuutplaat die aan het einde van de show het publiek in worden gegooid makkelijk vanaf. Bij Clueless vliegen er ook objecten door de lucht. Ditmaal zijn het echter beha's en vliegen ze de andere kant op. Niet onterecht, want de sound is goed. Dit is vooral te danken aan de drummer van het vijftal, die lekker hard ramt en het niveau van de anders wat softe powerpop goed omhoog haalt. Nu nog die onhoorbare keyboardspeler dumpen en wat goede songs schrijven en klaar is kees moet de jury gedacht hebben, toen ze de band de tweede plaats gaven. De hardste band van de avond is Viberider, die daarmee helaas enkel twee derde prijzen in de wacht weet te slepen. Waarschijnlijk is dit vooral te wijten aan de afgrijselijke effecten die worden uitgevoerd op de zang en de arrogante Kane-uitstraling van de band, want met de muzikanten en de riffs is niets mis. Om het gat te vullen dat valt tussen de bands en de uitreiking, wordt de winnaar van vorig jaar, The Kevin Costners, nog éénmaal opgetrommeld. Helaas zijn ze compleet inspiratieloos. Als dan het geluid ook nog zwak afgesteld blijkt te staan, tekenen ze voor het zwakste optreden van de avond. Uiteindelijke winnaar Good Dog Happy Man is duidelijk de interessantste band van de avond, al doet het bombastische intro anders vermoeden. Al snel blijkt de band afstand te nemen van de voor de hand liggende ritmes en ook tempowisselingen worden niet gemeden. Als de band nog wat beter op elkaar ingespeeld raakt en het begin van de show wat strakker staat, zal deze band zeker een flinke fanschare kunnen krijgen binnen Nederland. Crispijn Smals, die de sterke baslijnen van deze band voor zijn rekening neemt, neemt uiteindelijk de prijs voor beste muzikant mee naar huis. Al met al blijkt de avond heel wisselend. De korte optredens maken dat het geheel vaart mist en doordat de Grote Prijs in de categorie pop/rock bij de betreffende artiesten minder hoog in het vaandel staat dan bij de andere categorieën, valt het enthousiasme bij zowel de artiesten als het publiek erg tegen. Voor de familie en vrienden van de bands maakt dat weinig uit, maar voor die andere aanwezigen is te hopen dat de Grote Prijs pop/rock snel een hoger aangeschreven status krijgt. Gezien: Grolsch Grote Prijs van Nederland Pop/Rock met The Girls, Good Dog Happy Man, Viberider, Kings of the Day, A Silent Express, Clueless en The Kevin Costners Melkweg, zaterdag 8 december 2007 Recensie: Christiaan Walraven Fotografie: Boris van Hoytema