De demo van de driekoppige band GoldZounds is uit. De band, die aangeeft "wispelturige muziek met rondswingende teksten te maken", overdrijft daarmee niet. Zij komt met de demo The Long March Against His Lazy Nature redelijk naar voren. De demo neemt je mee naar hun licht melancholische wereld. De muziek kenmerkt zich door tempoverschillen, samples, en de slepende stem van de voorman Jan Luitjes, maar laat zich moeilijk typeren. Gooi een snufje Radiohead, Muse en een mespuntje Air in een kom, roer, garneer het met wat samples en je hebt een denkrichting. Naast zanger Jan Luitjes bestaat GoldZounds uit Ben Westervoorde (bass) en Maarten Dorenbos (drums). Tezamen verkopen zij op deze demo hun visie op deze wereld. Deze visie wordt vertaald in een drietal nummers op het zilveren schijfje. Voor het eerste nummer laten de heren zich inspireren door het fenomeen, waarbij jongeren nietsvermoedende voorbijgangers een klap verkopen en dit met mobiele telefoons filmen. Dit verwoorden zij in het nummer The Happy Slapper. Het tweede nummer, is het quasi-vrolijke nummer The Long March Against His Lazy Nature, naamgever van deze demo. Het zorgt, met een open, rockachtige sound voor een klein statement tegen, u raadt het al, luiheid. De demo wordt afgesloten met het dromerige Lost Into The Woods, waarbij je terugdenkt aan die mooie ochtend lekker wakker worden met je vriend(in). The Happy Slapper is, door sterke tekst (met een vleugje humor) en muziek, het enige overtuigende nummer op de demo. In vergelijking daarmee blijven de overige twee nummers The Long March Against His Lazy Nature en Lost Into The Woods op tekstueel gebied achter, wat toch iets teleurstellend is. Toch brengt de band verschillende stijlen ten gehore, waardoor de verwachting kan zijn dat zij meer in hun mars hebben dan er nu uitkomt. Vol verwachting klopt ons hart! Recensie: C.K.