Twinkelende Indietronics op debuutalbum Clemm

Consider The Lilies is spannend en gevarieerd

Brechtje Keulen, ,

Na The Tristan EP brengt Clemm met Consider The Lilies het eerste volledige album uit. Een geslaagde mix van pop, folk, electronica en een heleboel gastvocalisten.

Consider The Lilies is spannend en gevarieerd

Achter de naam Clemm en het glimmend zwarte hoesje met gouden print van Clemm’s debuutalbum Consider The Lilies gaat de persoon Willem Janssen schuil. Na The Tristan EP, een goed ontvangen EP waarop hij zijn muziek in vier nummers het verhaal van Tristan en Isolde laat vertellen, is er nu het eerste volledige album. Willem Janssen speelde eerder in funk- en indiebandjes. De brede invloeden daarvan zijn terug te vinden op Consider The Lilies. Omdat Willem Janssen zijn eigen stem maar mondjesmaat aanwendt, en dat zelfs op die spaarzame momenten vrijwel alleen in spokenwordvorm doet, heeft hij voor Consider The Lilies een groot aantal gastvocalisten uit binnen- en buitenland uitgenodigd. Onder andere Otto Wichers (Lucky Fonz III), Jaap Warmenhoven (Skip The Rush) en Rosa Agostino (Red Ghost, AUS.) verzorgen vocalen. Door al die verschillende vocalisten is het album gevarieerd en steeds weer vernieuwend. Het filmische eerste nummer A Lily And A Frown krijgt af een toe een bijna mystiek randje. De violen en donkere stem van Rosa Agostina dragen daar zeker aan bij. Het album meandert rustig tussen de verschillende folk-, funk- en indierockinvloeden heen. Van pingelende en twinkelende indietronics in het catchy Rules & Regulations, via meer folk in Gold tot aan ingetogen rock in Such A Cliché. Soms een beetje gruizig, soms een beetje zoet, soms een beetje slepend. Consider The Lilies is gedurfd en spannend, en misschien nog wel het knapste van alles: het debuutalbum van Clemm is ondanks de verscheidenheid in nummers een eenheid. “I’m trying harder every day to keep the negative away. But no matter what I say, is just another shade of grey.” De muziek is soms een tikkeltje zwaarmoedig. De zware vocalen en de donkere teksten hebben daar allebei een aandeel in, vooral op de momenten dat Willem Janssen zelf vocalen verzorgt en er op de achtergrond trompet en saxofoon klinken. Clemm is zeker geen dertien-in-een-dozijn-act. Consider The Lilies is niet overal even toegankelijk, maar wel erg goed. Waarom horen we eigenlijk niet veel meer van Clemm?