Ruigoord is van oudsher de kunstenaarskolonie buiten de grote stad. Ieder jaar is er het Landjuweel festival, waar mensen van heinde en ver voor komen. Onder het genot van muziek van bands en dj’s kunnen bezoekers ontspannen aan het vuur. Zo nu en dan komt er een band de loungende menigte opschrikken. Dit jaar was dat niemand minder dan Def P en The Howlin’ Coyotes. Het Landjuweel festival had de eer om als eerste Def P en The Howlin’ Coyotes te zien spelen. De band, met contrabassist, is afkomstig uit het rock-‘n-roll genre. Een interessante combinatie met Def P. “Ik ken de drummer, Arvid, via zijn werk. Die probeerde me altijd in shows van BNN te krijgen. Een keer hadden we het over muziek en hij had een keer bij de Osdorp Posse in het voorprogramma gespeeld. Van het één komt het ander en toen zijn we eens gaan oefenen. Dit hebben we zo’n drie á vier keer gedaan.” Legt Def P uit. Dat het de eerste keer was, was te zien aan het feit dat Def P nog niet van alle songs de raps kende. “In de oefenruimte zaten we allemaal op kladblaadjes te spieken. Ik wist ongeveer een kwart van de show mijn tekst niet, maar gelukkig was het Ruigoord, en daar kunnen ze wel wat hebben.” En daarnaast is Def P een meester in het freestylen, dus vervelend kon het verlies van de teksten niet genoemd worden. Ruigoord is een improvisorisch festival, dat werd duidelijk toen het licht anderhalf nummer lang uitviel. Maar zoals Def P treffend zei: “Je kan beter geen licht hebben en ons horen, dan dat je ons alleen kan zien.” Als het concert is afgelopen wordt het publiek eraan herinnerd dat er nog om meer geroepen mag worden. Dit gebeurt dan ook en de band heeft heel veel zin in het spelen van meer nummers. Eén probleem is alleen dat er geen nummers meer zijn. Er wordt gauw wat verzonnen en iedereen kan tevreden op het optreden terug kijken. Het publiek is weer wakker geschopt. “We hopen met dit project zo’n één à twee optredens per maand te krijgen. We doen het puur voor de lol. We gaan ook geen cd opnemen”. Feest is Def P en The Howlin’ Coyotes in ieder geval wel, en het bewijs dat rap en rock-’n-roll prima samen gaan is hier geleverd.