The Heights presenteerde afgelopen vrijdag in De Nieuwe Anita de nieuwe CD Beachyhead. Officiele releasedatum is 11 oktober en in Rockcafé de Wurft in thuishaven Noordwijk werd op 16 september ook al een CD-presentatie gehouden. Het is dus een CD-presentatie voor Amsterdam. Avec A, voorheen Avec Aisance, speelt als voorprogramma en, laten we er niet omheen draaien, ze bakken er vrij weinig van. Als alles goed gaat klinkt de band in het beste geval als een hecht doordrammende Fall-kloon. Vanavond gaat alles mis. Tussen uitvallende en omvallende apparatuur probeert het trio zich staande te houden. Zanger Yuri Landman verwisselt op heroische wijze tijdens een nummer een kabel van zijn gitaar, maar dat blijkt het euvel (we horen niks) niet te verhelpen. Valentijn Hollander drumt en zingt stug door onderwijl een verzakkende microfoon volgend. Het is een beetje frustrerend allemaal. Ik wil Avec A namelijk heel graag goed vinden; ze zien er cool uit, lijken wel ideeen te hebben en hun sound en het idee van die zelfgebouwde instrumenten bieden zoveel mogelijkheden. Maar de uitwerking is, nog afgezien van de technische problemen, net zo lamlendig als een half jaar geleden. Dan The Heights. Nadat de hevig bebaarde tekenaar van de hoes van Beachyhead, Jeroen Funke, een doos met Heights actionfigures overhandigd heeft gekregen beginnen The Heights aan een set die een stuk degelijker klinkt dan die van Avec A. Een strakke band, waarbij vooral de ritmesectie opvalt. Het is typische polderindie; gitaarsongs in de traditie van The Beatles en The Beach Boys gespeeld in het idioom van Amerikaanse indiebands uit begin jaren negentig en zeven jaar na Caesar ontploffen er in de songtitels nog steeds hoofden. Niets nieuws onder de zon dus, maar wat zou je daar over zeuren bij zoveel gezelligheid. The Heights spelen met aanstekelijk plezier en de liedjes klinken met hun meerstemmige koortjes en papapa's zonnig en ongecompliceerd. DJ Joris Stereo draait daarna voor een stuk of twaalf enthousiaste mensen een hele zwik ontzettend leuke en onverwachte platen terwijl het boven in de Foyer nog lang gezellig druk is.