Robots, vuur, water en De Kift op Robodock

8e editie van multidisciplinair festival geslaagd

Wouter Smit en Daan Determeijer, ,

Alweer de 8e editie van het multidisciplinaire festival Robodock, dit jaar Aquadock gedoopt, eindigde afgelopen weekend. Dit jaar was het voor het eerst op het NDSM terrein, wat een zeer geslaagde locatie bleek. 3VOOR12/Amsterdam ging op zoek naar de muziek op dit rare festival.

8e editie van multidisciplinair festival geslaagd

Robodock is aan het veranderen; het is niet meer het anarchistische houtje-touwtje robotfestival wat het vroeger was. Ze willen professionaliseren en enigszins ook commerciëler worden. Dat is te merken aan een iets hogere entreeprijs, hoewel het voor een festival nog steeds laag ligt, maar ook aan deelneming van partijen als Mtv Coolpolitics. Met enige vrees toog 3VOOR12/Amsterdam dan ook naar de nieuwe locatie op het NDSM terrein. Die vrees bleek ongegrond, want het festival zag er nog steeds hetzelfde uit: als een vrijplaats voor robots. De beste dag voor muziek was zeker zaterdag met als grote publiekstrekker de Kift. Deze van origine Zaandamse groepering is al lang geen onbekende meer in de haute-couture kringen van fijne cultuurproevers. Voor hen werd een speciaal deel van de werf vrijgemaakt, compleet met gordijnen, decor en tribunes, zodat het aan niemand iets zou ontbreken. Ik discussieerde met mijn gehanekamde buurman of de Kift nu cabareteske muziek maakt of toch muzikaal theater brengt. We dreigde in een impasse te geraken, toen plots de lichtspot op het podium de gestalte van zangeres Mariecke van der Linden onthulde. Haar (mezzo) sopraanstem was werkelijk loepzuiver en luidde het begin van de ‘Vier voor vier’ opera in. Al gauw werd haar verschijning aangevuld met de 9 overige bandleden, die allen verassend multi-instrumentalistisch bleken te zijn. Gitaristen gingen drummen, trompettisten gingen zingen, basgitaristen konden pianospelen:de gecoördineerde stoelendans leek oneindig door te gaan. Helaas wist niemand precies waar de opera nu over ging. Naar het schijnt was deze gebaseerd op een Russisch toneelstuk. Het zal wel een bijzonder humoristisch toneelstuk zijn, gezien de teksten: ‘Mijn voeten zijn als komkommers’ en ‘als hij tanden heeft is het geen vogel’. Het publiek kon de grappen en grollen van dit energieke gezelschap wel waarderen. Onder luid (staand) applaus werden tenslotte nog vier toegiften ingezet. Op deze zaterdag was er, anders dan de eerdere dagen,eindelijk ook veel te doen bij de bumperstage, een oude botswagentent omgetoverd tot concert- annex danszaaltje. Al vanaf het begin van de dag was er hier muziek, maar door technische problemen, slecht geluid, lekker weer en gewoon te veel andere dingen op het terrein liep het pas laat op de dag vol hier. Jammer voor de reggae deuntjes van Lekkah Band Soundcrew en de avantgarde-punk van Ecowar, beide optredens lopen dan ook niet echt lekker. Bij de live reggae van Karmakonga begint de tent al wel iets voller te lopen, maar het blijft lastig als er om de 10 minuten naast deze tent een stel straalmotoren opgestart worden en het geluid bijna overstemd wordt. Desondanks is de prachtige stem van de zangeres goed te horen Het franse Genjini brengt uitstekende electro met hip hop en acid invloeden ten gehore en men weet langzaam aan de tent te vinden. Jammer dat bij de optredens van de Lucky Goat en Your A$$, met oud-leden van 3-1, de vaart er een beetje uit gaat. Het is duidelijk dat ze met dit project nog geen live ervaring hebben, maar het klinkt veel belovend. Vervolgens gaat op de bumperstage het geluid uit, wat iedereen een beetje in verwarring brengt, maar als dan buiten het Dante Orgel van Erik Hobijn begint te spelen snapt iedereen wel waarom. Wat een indrukwekkend schouwspel blijft dit toch, en typisch Robodock. Door het schouwspel van vlammen vergeten we helemaal naar Casino Gitano te gaan kijken, helaas. Gelukkig kunnen we alweer snel dansen op de energieke electro met italo invloeden van de canadees Sneakthief. Hij speelt wederom een zeer energieke set met nummers van hemzelf en van zijn Polygamy Boys project. Echtgenote en zangeres Lindsay J voelt zich ook in haar sas, zelfs als ze wordt lastig gevallen door dronken mensen uit het publiek. Ze loopt gewoon naar de andere kant van het podium en gaat daar lekker staan dansen. De avond wordt afgemaakt door 3-1 die duidelijk een thuiswedstrijd spelen, het publiek gaat uit z’n dak en de jongens hebben er duidelijk zelf erg veel plezier in. De electropunk past perfect in het Robodock sfeertje, rommelig en leuk om naar te kijken. Muzikaal is het niet het beste van de avond maar toch een waardige afsluiter. We slenteren nog even wat langs de verschillende robots, en er is zelfs nog muziek in de loods, maar het is al laat en zelfs de laatste 3VOOR12/Amsterdam reporter gaat met een fijn gevoel naar bed… zouden robots ook dromen als ze slapen?