6/9/2005 Begin september kom ik aan op JFK. Van daaruit met de metro naar Brooklyn waar ik de komende weken bij een vriendin kan slapen, wat uiteraard ultrarelaxed is. Aangezien zij nog op haar werk is, breng ik de eerste uren New York door in Freddy’s Bar bij haar om de hoek. Freddy’s is een plek waar we met Seedling gespeeld hebben en in de basis de enige plek in de buurt die ik weet te vinden zonder te lang met teveel spullen rond te sjokken. Daarna ontmoet ik mijn hostess en na wat bijkletsen relatief vroeg naar bed. 7/9/2005 Na een intensieve wandeling door Manhattan, om weer even de frisse geur van New York op te snuiven en de garantie te hebben dat mijn neus de komende weken vol vuil zal zitten, ontmoet ik Curtis Eller, waarmee ik o.a. in Engeland en Nederland heb gespeeld. Hij speelt op een soort variété avond in de Apocalypse Lounge. 11 performances in een krappe twee uur, dus dat gaat taktak van het ene naar het andere. Goede show van Curtis en een verbluffende striptease act (burlesk is de naam, maar feitelijk is het komisch strippen) op het geluid van ambulance en politie sirenes, die sinds een zekere dag in September voor New Yorkers een aparte bijklank hebben. Deze act maakt dat geluid een stuk draaglijker. Tot slot rapt host Darklord zelf nog een aantal liedjes die vooral gaan over het maken van muziek. Voor iedereen het uitchecken waard. 8/9/2005 Vroeg in de middag vertrekken Curtis en ik naar Philadelphia voor een optreden in The Fire. De tent zit naast de brandweer, dus vandaar. Het zaaltje is tof, alles gaat er vriendelijk en relaxed aan toe en er is later op de avond ook nog wat volk. Optreden van ondergetekende verloopt deels goed, in die zin dat de liedjes goed lopen en het gezwets tussendoor ook in de VS kant nog wal raakt. Maar ik merk dat ik bij mijn eerste keer toch wat zenuwachtig ben en iets te veel biertjes ter compensatie van die zenuwen heb gedronken. Ik probeer aan sirenes te denken, maar helaas het helpt niet. 9/9/2005 Na een toeristische wandeling door Philadelphia terug naar New York. En na een korte kroegentocht met hostess en vrienden, naar huis en naar bed. 10/9-12/9/2005 Het eerste gedeelte van de vakantiedagen gevuld met het rondfietsen door Brooklyn, een vrijgezellenfeestje op Park Avenue West, met geweldig dakterras en uitzicht over Central Park en de skyline van Manhattan, een BBQ en een wandeling door Prospect Park. Op maandag een optreden op een open mic avond in de Sidewalk. Dat betekent dat je een nummertje krijgt en op die plek in de avond moet spelen. Curtis haalt het niet om mee te gaan en ik trek die avond niet het meest gelukkige lot. Gedoemd tot spelen in de erg late uurtjes en na het zien van iets teveel dramatische acts, besluit ik huiswaarts te gaan. Who gives a fuck about playing New York! 13/9-19/9/2005 Op dinsdag wordt ik bij een optreden van Feist in The Knitting Factory door twee meisjes herkend die me gisteravond in de Sidewalk niet hebben zien optreden. Dus er zijn is belangrijker dan er spelen denk ik dan maar, het is net Amsterdam. Feist is een van de dames van Broken Social Scene en solo een soort Cat Power met 'loops' en humor, hoewel ik Feist hiermee misschien tekort doe. Op woensdag speelt Curtis in een nieuwe tent in de East Village. Na de Darklord show, had ik 'als performer' ook hier prima in de avond gepast, maar ook hier geen tijd. Al met al na een week al drie goede mogelijkheden voor optredens in New York gemist. Dat verloopt soepel. Saillant detail: deze avond wederom een striptease act. Ja ja, het is burlesk, maar ik zie toch vooral haar tieten en alles. Dit keer blijven tepels niet bedekt, maar toont een zekere Judy op de muziek van I fought the law zich in vol ornaat. Ze begint achtereenvolgens met roken, dansen en zich uit te kleden wat in dergelijke New Yorkse tenten allemaal verboden is. Al met al had ze in 3 minuten deze nieuwe tent al om zeep kunnen helpen als de sterke arm aanwezig was geweest en de bijbehorende boetes had uitgedeeld. Op vrijdag zie ik Empee en Gloria Williams, oftewel Kanipchen-Fit optreden bij de opening van een galerie in Red Hook, in Brooklyn. Ik kan er op mijn fietsje heen, maar ben te lui om mijn gitaar mee te nemen, mede omdat ik denk dat ik al aan de late kant ben. Had dus weer kunnen spelen, maar goed, New York blijft staan op 4 gemiste kansen, wat ook knap is, want volgende keer kan ik met de mensen die ik ontmoet heb wel 8 optredens regelen, dus in het kader van het voorwerk zeker wel geslaagd. CMJ is ondertussen begonnen. Op zaterdag hop ik langs de optredens van Blues Brother Castro, Voicst en zZz. De zondag is eigenlijk alleen maar goed voor één ding. Naar het strand gaan. Daarna bij mijn hostess om de hoek een biertje gedronken bij een Cubaans café en daarna de film New Jack City gekeken buiten, geprojecteerd op een zijmuur van dezelfde toko. 19/9/2005 Het tourtje binnen mijn tourtje begint vandaag. Een optreden in Bay Shore, een soort Aalsmeer of Rijsenhout van New York. Na een treinreis van een uur en een wandeling van 40 minuten, kom ik aan bij het café, er is bijna niemand en de organisator van deze avond is niet de meest spraakzame persoon. Nadat hij wat liedjes heeft gedaan en er wat volk is binnengedruppeld, en zeker niet meer dan dat, doe ik mijn liedjes, pak mijn biezen en hol om de laatste trein naar New York te halen. Met succes. En een goede oefening, want zo vaak speel ik niet solo. De grappen en grollen maar eens niet gedaan. 20/9/2005 Na een wandeling door de stad met Jan van Hospital Bombers naar een optreden van Voicst in de Mercury Lounge. Vette shit! 21/9/2005 Met de bus naar Boston, daar een auto gehuurd en naar Providence, een stadje in Rhode Island. Hoewel de tent waar ik vanavond zou spelen, AS220, wegens renovatie gesloten is, is er een alternatief geregeld, te weten de Growroom. Ik speel met een solo act uit Los Angeles en een solo dude uit Nebraska en een band uit Providence, Tastic. De Growroom is eigenlijk een tweede huis van iemand met de naam John, die in het dagelijks leven advocaat is, veel geld verdient en voor de lol een huis heeft met PA waar bands spelen. De plek is cool, aan het einde van een klein straatje. Ik open de avond en dat gaat me prima af. Met de opbrengst van de verkochte cd’s en het geld dat met de pet wordt opgehaald ben ik weer uit de kosten vandaag. Zeker een plek om ooit terug te komen. Alleen oppassen met welk toilet je binnenstapt, want ik weet mezelf later op de avond bij Jeffrey van AS220 op te sluiten in een van zijn badkamers. 22/9-24/9/2005 Het laatste gedeelte van mijn vakantiedagen doorgebracht in The White Mountains in Maine en aan de kust van Maine. Leegheid en natuurschoon zijn toch echt ontzettend Rock en ook een beetje Roll. 25/9/2005 Gisteravond aangekomen in Boston, waar vandaag mijn laatste optreden is in de Great Scott. Een café zoals velen met een PA en een podium. Ik sta aangekondigd als Tsjech en weet het publiek te vermaken met geweldige zinnen in het Tsjechisch zoals “Zmrzlina Maastricht Groningen”. Mijn hostess uit New York is met haar kennis van het Nederlands de enige die de grap echt begrijpt. Omdat het op deze zondagavond niet bijster druk is, besluit ik iedereen maar een cd te geven, zodat ik ze niet mee terug hoef te nemen. 26/9/2005 Terug naar New York, van waaruit ik terug naar Nederland vlieg en tijd voor enkele korte overpeinzingen. Een tourtje van vier geslaagde optredens en vier gemiste kansen. Maar ook een trip waarbij veel mensen ontdekt en ontmoet zijn en waarbij ik toch zeker zo’n 4 nieuwe plekken heb veroverd om een volgende keer te spelen. Als je dat optelt is het voor een volgende keer dus zeker geslaagd als verkenningstocht en als er wat minder behoefte aan vakantie is, kan ik dan al met al ook drie weken echt optreden. Ik kan niet wachten.