De avond begint met het Duitse Der Dritte Wahl, dat als voorprogramma een redelijk lange set speelt. Hun songs zijn een mix van tachtiger jaren rockmuziek, nu-metal, punk en hardcore. Waarschijnlijk door deze vele invloeden krijgt de band niet meer dan een braaf applaus. Teveel invloeden, vaak zelfs binnen een lied, zorgen voor een allegaartje waar men niet veel mee kan beginnen. Tegen het einde van de set zorgt een serie Duitstalige liedjes voor meer lijn in het geheel, waardoor een vergelijking met de Beatsteaks voor de hand ligt. Een voorbeeld waar Der Dritte Wahl zich op zou kunnen richten om teveel diversiteit te voorkomen en te werken aan een duidelijker eigen gezicht. Als The Exploited tegen kwart over negen eindelijk het podium opstapt lijkt de tijd te gaan dringen. Om half elf moet het Amsterdam Dance Event beginnen en de band zal voor die tijd met hun set klaar moeten zijn. Het is mij onduidelijk of het aan deze tijdsdruk ligt, maar de set blijkt zeer kort te zijn. Inclusief toegift wordt slechts zo’n vijftig minuten gespeeld. Nogal kort voor een band met hun staat van dienst, want niet voor niets geeft het spandoek op het podium aan “25 Years of Anarchy and Chaos”. Boegbeeld en zanger Wattie Buchan drentelt tijdens de show onrustig over het podium. Hij staat geen moment stil, maar is nog altijd goed in het bespelen van het publiek. Zijn reputatie alleen is daar eigenlijk al voldoende voor, ondanks dat een deel van het publiek te jong lijkt om met de band te zijn opgegroeid. De reputatie van de band, de songs met de soms loodzware sound en de anarchistische teksten zorgen voor goede omstandigheden om het publiek los te krijgen. Ook al zijn de beste songs lang geleden geschreven, krijg je met een songs als “(fuck the) USA” in deze tijd al snel bijval. Enkele jaren geleden heeft Wattie zijn bekende hanenkam ingewisseld voor rode dreads, die geregeld in het blauwe podiumlicht als enige vol kleur weten te blijven. Er zijn echter genoeg aanwezigen in het publiek te vinden die wel de ouderwetse hanenkam hebben, en zij vormen een deel van het publiek dat gedurende de hele show voor het podium los gaat. Bij toegift “Sex and Violence” neemt datzelfde deel van het publiek, dat de gehele show al heeft staan springen en stagediven, als gebruikelijk het podium over. Daarna gaan ze even snel weer van het podium af als ze begrijpen dat dan nog meer toegiften zullen volgen. Grappig genoeg heeft Wattie met zijn anti-autoriteit ideologie zelf blijkbaar geen moeite zijn fans in bedwang te houden als het podium vrij moet zijn om met de toegift verder te gaan. Verder is zowel bij het aanwezige publiek als bij de band zoals gebruikelijk soms weinig autoriteit te vinden. Wattie spuugt het publiek in en er wordt met de plastic bekers van de Melkweg richting publiek en podium gesmeten: eerst met lege bekers, later gaan ook volle bekers door de lucht. Niet dat iemand zich daar zorgen over maakt, want dit is The Exploited en na 25 jaar weet iedereen dat dit er bij hoort. Zelfs de medewerkers van de Melkweg die na afloop de van bier klevende grond snel trachten schoon te vegen voor de dansende massa van het Amsterdam Dance Event die voor de deur staat.