Nieuwe Anita breidt uit, en het debuut van Fat Pete & the Sherpa's

ET Explore Me presenteert debuut EP op Rara-records

Erik Verkoyen, ,

Afgelopen zaterdag organiseerde het zeer actieve Subbacultcha weer een avond, deze keer in de Nieuwe Anita. Blues Brother Castro zelf deed weer zijn ding, en the Boots speelden weer covers van Lee Hazlewood. Maar er waren ook nieuwe geluiden van Fat Pete & the Sherpas en ET Explore Me.

ET Explore Me presenteert debuut EP op Rara-records

In de aankondiging van de Subbacultcha-avond in de Nieuwe Anita op 9 april stond goed nieuws. De Nieuwe Anita gaat uitbreiden. De aan de straat grenzende ruimte wordt erbijgetrokken. Er zal nog wel het nodige verbouwd moeten worden. Meer nieuws daarover volgt nog. Tot die tijd is het bizniz as usual in de Nieuwe Anita. Dat wil zeggen dat half in bandjes spelend Amsterdam zich weer verzameld heeft om collega's aan het werk te zien. Vanavond zijn er twee debutanten; Fat Pete & the Sherpa's speelt voor het eerst voor publiek (maar bestaat uit een stel oudgedienden) en de Haarlemse band ET Explore Me presenteert de debuut EP die uitkomt op Rara-records, het label dat bij de boedelscheiding van het Silent Minority-label ook Blues Brother Castro overnam. ET Explore Me zal ook een van de bands zijn op een Subbacultcha sampler die later deze maand op Rara-records uitkomt. Fat Pete & the Sherpa's bestaat Ernst, Peter en Remco, respectievelijk bassist, drummer en geluidsman van the Skidmarks. Dan weet je wel ongeveer wat je te wachten staat. Het zal wel hard zijn en het zal ook wel behoorlijk rocken. Ze zijn met zijn drieen. De drummer, Fat Pete, heeft een T-shirt aan van the Cure (Boys don't Cry) maar het is inderdaad powerrock wat de klok slaat. Minder sixties geörienteerd dan the Skidmarks, meer vette riffs. Remco kan goed schreeuwen en hij heeft een wahwahpedaal en is niet bang die te gebruiken. Ernst doet wat hij bij the Skidmarks ook al deed; bassen, maar dan wel twee keer zo snel. Amsterdam heeft er weer een goede band bij, al vraag je je af hoelang the Skidmarks zelf nog doorgaan met al die zijprojecten. ET Explore Me zie ik voor het eerst. Dat is deels een heel prettige kennismaking. Ze hebben een heel kek Acetone orgeltje meegenomen. Ook ET Explore Me is een trio en de zanger/frontman wisselt gitaar en orgel af. Letterlijk; hij wisselt de pluggen in zijn versterker. Bij de nummers waarin het gitaarspeelt kan ik de aandacht er moeilijk bijhouden; vooral de Bo Diddley-pastiche is gaapopwekkend, en voor de tweede keer in twee dagen hoor ik een Ace of Spades rip-off. En ET Explore Me maakt het nog bonter dan the Little Rascals gister ! Maar als hij dan zijn orgeltje inplugt klinken ze opeens een stuk spannender. Dan komen ze wel weer meer op het terrein van zZz, maar die mogen wat mij betreft best wat navolging krijgen. De zanger doet achter het orgel ook nog een geslaagde imitatie van het koekjesmonster en de nummers hebben plotseling veel meer kleur. Daarna is het wel een beetje gedaan met de verrassingen. The Boots spelen covers van Lee Hazlewood en oogt een beetje als een gezelligheidsvereniging van Amsterdamse muzikanten. Afhankelijk van wie je er over spreekt is dat de sterkte of zwakte van the Boots. De één vindt het lekkere pretentieloze muziek, de ander vindt het maar slappe hap. En ik heb niet de indruk dat the Boots zelf wakker ligt van wat anderen ervan vinden. Blues Brother Castro speelt daarna voor de zoveelste keer in Amsterdam en het blijft een goede band. Ook hier weinig verrassingen.