Het is alweer acht jaar geleden dat Isaac, Taylor en Zac Hanson doorbraken met het vrolijke nummer Mmmbop. Overal ter wereld ging men plat voor deze drie schattige, langharige jonge honden. Binnen no-time hadden de broers dan ook hordes fans achter zich aan en sleepten ze award na award binnen. De drie broertjes waren niet alleen schattig, maar ook nog talentvol. Ze schreven en componeerden al hun nummers zelf en waren niet vies van het bespelen van verschillende instrumenten. In 2000 brachten de broers hun tweede album uit, This Time Round. Ondanks dat er toch maar liefst een miljoen albums over de hele wereld werden verkocht, was men toch teleurgesteld. De broers besloten het anders aan te gaan pakken. De drie wilden complete zelfstandigheid en braken met hun platenmaatschappij om vervolgens hun eigen platenlabel op te zetten. Ze doken de opnamestudio in om daar drie jaar lang nummers te componeren en perfectioneren. Hieruit volgden in 2004 hun nieuwe ‘volwassen’ album Underneath en de start van een wereldtournee. Ook Nederland werd eindelijk weer eens door de broers uit Tulsa aangedaan. Al uren voordat de deuren van de Paradiso opengingen stond er al een groep van jonge trouwe fans met hun spandoeken en Hansonkleding tiptop in orde. De gemiddelde leeftijd van de (voornamelijk) meisjes was ongeveer 17/18 jaar met uiteraard enkele uitschieters naar boven of beneden. Van velen was duidelijk dat ze al vanaf de single Mmmbop de broers volgden. Na een lang uur wachten sprong de band dan eindelijk enthousiast het podium op. De zaal werd wild, maar hysterie bleef gelukkig uit. Dat waren de dames blijkbaar ontgroeid. In de anderhalf uur die nu zouden volgen wilden de broers laten zien dat ze niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua muziekstijl volwassener waren geworden. Afwisselend speelden ze oude en nieuwe nummers, ballads en rocksongs, lieten ze geen instrument ongebruikt en hadden vooral plezier in wat ze deden. Dit laatste straalde er van alle kanten af! Er werd ook op verschillende manieren contact gemaakt met het publiek. De inleidende teksten, grappen en het ritmische geklap, gespring en gezwaai zorgde voor een luchtige en persoonlijke sfeer zonder dat het overdreven was. De nummers van het nieuwe album zijn nog steeds catchy en niet echt onderscheidend, maar verschil met de bubbelgum rock van vroeger is duidelijk te horen. Er volgde ook nog een goede cover van de evergreen Ain’t no sunshine when she’s gone van Bill Withers. Enthousiast zag het publiek alles voorbij komen. De echt grote hits Where’s the love en Mmmbop werden precies op de goede momenten aangehaald zodat de zaal net weer iets meer ging springen. Toch waren de broers ook niet angstig om langzame, emotionele nummers te spelen. Zac en Isaac hebben beiden een ballad vanachter de piano gezongen en bewezen hiermee dat ze wel degelijk van alle markten thuis waren. De show werd knallend afgeloten en de jongens riepen dat zij een superavond hadden gehad en dat ze zeker weer terug kwamen. Als Hanson doorgaat zoals ze nu bezig zijn , dan zal dit zeker weer een ‘comeback’ worden waar velen naar uit zullen kijken.