Solex is uniek. Elisabeth Esselink heeft in haar eentje een nieuw prototype uitgevonden voor popmuziek voor de 21e eeuw. Knippend en plakkend met riffs, ritmes, stemmen en taal maakt ze de superhits van een paralel universum. Geen avantgardistische snobmuziek, maar popmuziek met goede hooks en beats. Het is een soort indiehiphop waarin zoveel te ontdekken valt dat ze nog jaren vooruit kan en het is eigenlijk verbazingwekkend hoe weinig navolging ze tot nu toe gekregen heeft. Een beetje sneu is het dan om op een zondagmiddag in de bovenzaal van Paradiso, alwaar Solex voor het eerst in tijden weer eens in haar woonplaats op zal treden, anderhalve man en een paardekop te zien staan. Nou is 15:30 uur natuurlijk ook nogal een onmogelijke tijd. Tegen de tijd dat Elisabeth samen met Marit van Ceasar het podium beklimt druppelen er gelukkig nog wat meer bezoekers binnen zodat de zaal toch nog half gevuld wordt. Letterlijk bijna, want er wordt door iedereen een keurige ruimte van twee meter voor het podium vrijgehouden. Vreemde gewoonte is dat toch. Aan Elisabeth (op laptop, Moog-synth, zang en schellenring) en Marit (op drums en zang) zal het niet liggen vanmiddag. Marit is een perfecte compagnon omdat ze de kenmerkende hinkstapbeats er overtuigend uit kan meppen en daarbij ook nog tweede stem zingen. De Moog wordt voornamelijk gebruikt om (sub)basnoten toe te voegen en hier en daar wat fijn filtergefreak. Natuurlijk komt een groot deel van de muziek uit de laptop (of een MD, er ligt nog een doosje) maar de drums en de zang zorgen er toch voor dat er genoeg energie live gegenereerd wordt. Want ook de stem van Elisabeth is uniek. Zo leeftijdloos meisjesachtig als ze eruitziet en zo precies goed schots en scheef als haar muziek. Al zijn niet alle inzetten even zuiver, meestal is het precies raak. De lauwe respons van het Amsterdamse zondagmiddagpubliek maakt het dan toch een beetje een vreemd optreden. Elisabeth en Marit gaan ongeveer een minuut van het podium om dan al terug te keren voor de toegift. Een beetje plichtmatig alsof er nog een setlist afgewerkt moest worden. En als die ook is geweest is het nog steeds zondagmiddag en gaat iedereen maar weer eens op huis aan om iets te eten.