????
Deze Dekmantel-debutant pakt op de kleinste stage de ene na de andere plaat om het soundsystem te testen. Ok, maar kan de bas nóg harder? NOG harder? Wobwobwob. Hij is een stuiterkonijn, een Duracell-dj die maar energie blijft geven met platen vol breakbeats en Bass met de hoofdletter B. Hij is ook niet bang om de echte híts te draaien, van ‘Skanka’ tot ‘Last Before Lights’, van zijn grote voorbeeld Anz.
Luister: Hamdi - Skanka (Nikki Nair remix)
Tijd voor de ruigste dj van Dekmantel dit jaar en misschien zelfs wel van alle edities. DJ Producer is een dynamische dj die hardcore kicks onderbreekt met breakcore ritmes en industriële noises, geen maat in vierkwarts. Zijn brede armen geven het ritme aan met vinnige uithalen, terwijl hij de vocals - vaak flarden rap - allemaal zelf mee scandeert. Lekker einde van vijf dagen Dekmantel!
Luister: DJ Producer 50 jaar marathon
De Amsterdams-Groningse dj geeft een perfect visitekaartje af bij Hör, met zaligmakende nineties house, stevig doch upbeat, vol euforische piano’s en lekker cheeky zangeressen. Fafi zelf danst in de booth 360 graden rond en ziet dan eindelijk hoe óveral om hem heen, drie etages hoog, iedereen keihard staat mee te swingen. Zijn smile wordt steeds groter en groter. Cool ook dat hij in zijn finale juist NIET kiest voor duizend euforische breaks, maar voor platen die vooral doorrazen.
Beter dan wie dan ook snapt Carista hoe stevig en stoer je op de mainstage mag draaien. Stuiter-techhouse, Rotterdamse techno, bronstige ghettotech en wobbende bassen zijn haar lokaas, en vet dat ze zo’n grote stage twee uur aan de lijn weet te houden zonder de hele tijd te hoeven leunen op anthems of overbekende tunes. De conclusie: geef Carista volgend jaar die headliner-slot!
Luister: Ollie Lishman - 2 Tha 3
Waarom zou je op een festival waar van alles te doen is in de rij willen staan voor een podium dat ‘at capacity’ is? Nou, omdat de vibe binnen ongelofelijk is. Het hele weekend werd er zo uitbundig gedanst op het nieuwe Radar podium, en dat is wat je wilt. Een van de hoogtepunten daar was de euforische house-set van twee dames die hard aan hun naam werken: ISAbella en Gabrielle Kwarteng.
Dé ontdekking van de vrijdag, een Australische die de tent al opwarmt met low tempo amapiano, en daarna begint te vlammen met nasty Braziliaanse tunes, bubbling uit Ivoorkust, een flard jersey club meets ‘Show Me Love’ en een Cardi B-edit. Het overkoepelende thema: billenschudden! Zelf staat ze als een badass te dansen en met de vuisten in de lucht mee te meppen op de grootse drumbreaks.
Luister: DJ Lag & Sinjin Hawke - Raptor
Deze Londense en Mala-protegé draait platen waardoor je een gezicht trekt alsof er iets stinkt, want iedere dubstep-oerknal wordt door de vroege vogels vooraan beloond met een dikke vette bassface. Met een plaat vol seismische sub-bassen blaast ze haast de speakers eruit, om vervolgens steeds cheekier te gaan draaien.
Luister: Bisweed - 'Renegade'
Je zou denken dat-ie veel serieuzer draait, op basis van de platen die hij uitbrengt op z’n label Nervous Horizon: duistere, experimentele percussive en bass, verwrongen dancehall en trage, gebroken techno, dat soort spul. Ja, dat soort platen draait Guglielmo Barzacchini (een Italiaan dus, maar wel eentje die zich in Londen heeft verschanst) ook, maar wel met cheeky knipoogjes die hier keihard landen. Dus hoor je opeens de stutterhouse van Skrillex' ‘Fine Day Anthem’.
De Maleisische dj Tzusing kiest graag voor trage maar buitengewoon intense tracks. House met industriële geluiden of extra zwaar aangezette kicks. Maar het is niet allemaal serieus wat hij doet. Zomaar ineens gooit hij het fluffige hitje ‘Don’t Call Me Baby’ van Madison Avenue in de mix, om er vervolgens een pletwalsplaat overheen te sturen. Wie daar de humor niet van inziet kan beter een rondje gaan lopen.
Luister: Tzusing in Boiler Room
Martyn’s set in The Nest zaterdag voelde een beetje als een homecoming, want zo vaak zien we de Eindhovenaar niet in Nederland. Hij woont immers in Amerika, en zijn sound is geworteld in drie decennia Britse dance. Het komt allemaal langs: dubstep, eigenwijze house vol breaks en subs, verfijnde dubstep. De tent liep er bomvol voor.
Luister: Martyn bij HÖR
tekstje
Ja hoor, zul je net zien: Young Marco heeft z’n allereerste plaat nog maar net ingestart, een acapella van Björk’s ‘All Is Full Of Love’, en het begint plots kort maar keihard te plenzen. Ok, whatever, want ondanks het druilerige weer zet de Amsterdammer een headlinerwaardige set neer vol Momenten met een hoofdletter M.
Wat een heerlijke dj is Yazzus, een Brit met een voorliefde voor hardcore rave, lid van hetzelfde dj-collectiefje als SHERELLE en oh ja, een dj die weet hoe je FUN spelt: met een regenboog tussen de F, de U en de N. Hoor eens, die superdomme mash-up van Fergie en Charli XCX, één van de vele kauwgomballen die ze parkeert tussen razendsnelle techno, hardcorekicks en baile funk (en rost daarmee keihard over de UFO II heen).
Hoe is het mogelijk dat Avalon Emerson nooit eerder op Dekmantel stond? De Amerikaanse heeft zich al jaren bewezen als een house-dj met indievernuft, als een connaisseur van dansvloertracks vol dynamiek. Ze draait niet per se hard maar onmiskenbaar naar climaxen, en ze stuurt haar tracks naar alle hoeken van je brein.
Kijk: Avalon Emerson bij HÖR
Al vroeg op de zaterdagmiddag is het raak bij TraTraTrax, een trio uit Colombia dat met een frisse Zuid-Amerikaanse blik naar elektronische muziek kijkt. Ze gooien de ene na de andere rauw reggaetonhit, recht van de straat, gemixt met ritmische house en zelfs een sped up version van ‘Alors On Danse’. Wat deze drie doen voelt niet als een novelty niche maar als een hele wereldwijze toevoeging aan de dansvloer. Terecht dat ze zoveel ruimte kregen.
Luister: Verraco in Boiler Room
Wat een vreugde en energie knalde er door The Nest tijdens de afsluitende set van Anz en Special Request op zaterdagavond. Terwijl Anz goedlachs aan het proosten was met iedereen om haar heen gooide haar ervaren b2b partner er nog maar een UK garage classic in, eentje met de hook van Soft Cell’s ‘Tainted Love’. Om vervolgens weer de diepte in te gaan met een kale plaat die niet meer was dan drums en subs. Een viering van de UK sound in de breedste zin.