LL17: Dit was de zaterdag van Lowlands LL17: Dit was de zaterdag van Lowlands

Op de tweede dag van Lowlands 2017 is het Vince Staples die verrast met de meest kale show ooit: de man en de mic. Oudgedienden The Editors doen weer waarvoor ze gekomen zijn: verhalend de show stelen. Dit is de Top 5 van zaterdag. Lees verder >>

'A Ton of Love' speelt de band zonder tierlantijnen, maar ook zonder maar een sliertje confetti staat het als een huis. Een ijzersterk rocknummer, uitstekend uitgevoerd door een uiterst solide band. En als een koor van duizend man met de handen in de lucht bij het refrein 'Desire!' in je gezicht staat te schreeuwen, ontkom je niet aan de vervoering. Lees verder >>

Kijk maar eens hoe hij tijdens ‘Birds & Bees’ stilletjes tegen zijn microfoonstatief aan leunt terwijl de hele tent op z’n kop staat: rolstoel in de lucht, crowdsurfer erbij en een moshpit van hier tot aan ‘Ramona Park’. Opeens verschijnt tijdens ‘Big Fish’ - inderdaad, een hele grote goudvis op het scherm. Bizar hoor, Vince Staples weet je schuldgevoelens aan te praten dat je hem zo vet vindt. De wereld staat in de fik, en wij durven uit onze plaat te gaan bij een fucking goudvis. Lees verder >>

'At Les' uit 1993 was altijd al een van Craigs mooiste nummers en krijgt vanavond een sublieme bewerking waarin een eenzame fagot gezelschap krijgt van koperwerk en strijkers en de drumcomputer pas minuten later aanfloept. Dat er vooraan veel kids staan die na afloop allemaal fan zijn, zal de technovernieuwer uit de motorstad vast en zeker genoegen doen. Lees verder >>

Als een dj-set of een elektronisch optreden tegenvalt, is de kritiek vaak dat er te weinig opbouw in zat. Het moet ergens heen gaan. Een kop en een staart. Nou, bij Colin Benders lijkt het enige doel maximaal naar de getver gaan. Lees verder >>

En dan komt het moment dat Elbow weer verder reist naar het volgende dorp, uiteraard. Waar ze ook die avond zullen weten dat hun werk pas geslaagd is als iedereen in de tent uit volle borst 'One Day Like This' meezingt. Lees verder >> 

Het is de perfecte plek, die Cubicolor heeft gescoord in het blokkenschema. Precies als de avond valt en de X-Ray echt donker is. Perfect voor de trage, deeppophouse (echt, dat is een genre tegenwoordig) van het Amsterdamse duo dat vandaag vier man sterk op het podium staat. Lees verder >>

Vijf jaar geleden stond Alt-J voor het eerst op Lowlands. Toen in de Bravo met het net verschenen debuut onder de arm. Nu staan ze in de Alpha en is RELAXER het laatste wapenfeit, dat bij het verschijnen tweeënhalve maand geleden de meningen flink verdeelde. Wat krijgt Biddinghuizen mee van de zoektocht van de Engelse band? Lees verder >>

In het symphonisch klinkende outro van ‘The Beat’ doven de lichten en gaat alle aandacht naar de crowdsurfende man met geel hoedje en roze glitterpak. Onder luid gejuich drijft hij gelukzalig rond over de zwetende massa in de pit en is daarmee het meest oprechte special-effect van de hele show. Lees verder >>

Goed optreden van een rasperformer, die grossiert in momenten. Zoals een afsluitende 'women only crowdsurf'. 'Voor alle vrouwen die zich altijd geïntimideerd voelden, nu is je kans.' Goede reactie op hardcorecollega's Architects die ook om respect vroegen voor een vrouwelijke crowdsurfer. Oh, en innovator Carter kwam ook met de eerste circlepit om een festivaltent. Lees verder >>

London Grammar is een succesvolle Britse band. Daar valt niks op af te dingen. Ze verkopen zalen uit, hun albums verkopen goed, online worden ze miljoenen keren gestreamd. En vandaag staan er bij alle uitgangen van de Bravo nog rijen mensen die de band even willen meepakken. Lees verder >>

(check ook de videopagina op 3voor12)

Skepta is de zelfverklaarde 'King of Grime', een genre dat hier in Nederland nooit zo groot was als in Engeland, het land van oorsprong. Toch beginnen we hier ook langzaam wakker te worden. Kijk maar naar de mensenmassa die zich vanmiddag in de Bravo heeft verzameld. Skepta had best in een grotere tent, en liefst nog op een later tijdstip, gepast. Lees verder >>

Precies toen The Shins voorzichtig in de categorie vergeten helden geschoven, kwam er dit jaar toch weer een goede plaat. Gewoon weer een bandplaat, geen gedoe en een hele hoop goede liedjes. Precies waar James Mercer zo goed in is. Lees verder >>

Op de vele imposante LED-schermen voor, achter en tussen de bandleden zoeven nieuwskoppen voorbij als 'nonlethal capabilities', 'riot police are vunarable' en 'general causes for civilian unrest', we zien een meisje met het water tot aan haar lippen, soldaten temidden van vlammen, de handafdruk van Michael Jackson op de Walk of Fame, populistische politici en beurscrashes. Lees verder >>

Vooraf schalt 'Power Ranger' van Mozes at the Firstborn door de X-Ray, nog zo'n talentvolle Nederlandse band die aanvankelijk aanstekelijk met garagerock stoeide. Benieuwd hoe Canshaker Pi zich gaat ontwikkelen. De jonge Amsterdamse band deed al tweemaal Noorderslag en bracht een goede debuutplaat bij Excelsior uit. Lees verder >>

Sampha, bekend van zijn samenwerkingen met Drake en Solange, maakte dit jaar de fantastische debuutplaat Process, vol subtiele, gelaagde r&b-songs. Collega Solange bewees gisteren in de Bravo echter al dat subtiliteit en gelaagdheid zich lastig laten vertalen naar het festivalveld. De details die een plaat zo interessant maken dreigen te verzuipen. Lees verder >>

Spannend hoor, nieuw materiaal try-outen tijdens de allergrootste gig van je carrière. Kun je niet beter op safe spelen en zorgen voor genoeg aanknopingspunten voor zo’n duizendenpubliek? De Eindhovense zangeres Kovacs heeft daar schijt aan, en speelt vandaag op Lowlands een stuk of tien (!) liedjes van haar aanstaande tweede album, dat nog niemand heeft gehoord. Lees verder >>

Keuze genoeg tijdens de eerste doorleefde nacht op Lowlands, waar een immense zwarte Amerikaan en een tengere Portugees de meeste indruk maakten. En de vernieuwde Bravo zich als XL-nachtclub nog moet bewijzen. Lees verder >>

DOOL is geen gezelschap dat zich laat harnassen. Ze vangen aan met lome doomy metal waarin ruimte is om te soleren. Zwarte haren bangen, voeten staan op de monitor, ieder bandlid in zijn eigen concentratie. Maar DOOL zorgt dat het zware wordt gecompenseerd met een tegenkleur. Lees verder >>

Ze heeft waarschijnlijk meer hits dan de meeste headliners op Lowlands, de Zweedse zangeres Tove Lo. Het is waar ze goed in is, keiharde pophits schrijven. Niet voor niets zat ze in het schrijversteam van het groootste hitkanon ter wereld, Max Martin. Nog voordat ze zelf doorbrak, schreef ze hits op bestelling voor de grote popsterren. Lees verder >>

Geen meezingmoment, wel erg schoon: het Lowlands-gedicht van Ester Naomi Perquin. Het feest ging pas echt los met de act die wél een eigen nummer doet: De Jeugd van Tegenwoordig met Watskeburt?!. Het allersterkst: Marien Dorleijn zingt Radioheads ‘Creep.’ Run run run ruuuuuuuuuuuuuuun. Lees verder >>

Zo soepeltjes hebben we Lowlands zelden zien dansen. Je kunt je niet meer voorstellen waarom deze man zo veel haat aantrekt. Als je hier niet heel vrolijk van wordt, gefeliciteerd: je bent een zuurpruim. Lees verder >>

Als je goed kijkt, zie je achterop het podium een nog een gitarist verstopt zitten. Petje op, baard, hoofd constant naar beneden gericht. Precies buiten de spotights, en voor de cameramannen lastig in beeld te vangen. Het is Ben Howard, die alles behalve de aandacht op zich wil vestigen. Niet gelukt, want het is veilig om te stellen dat de volle Heineken vooral aan hem te danken is. Lees verder >>

Dt is Stefflon Dons allereerste show in Nederland, en wat is ze cool: soms rapt ze keihard en grimey, dan weer komt ze sensueel uit de hoek met verleidelijke r&b. Ze heeft twee danseressen mee en schudt haar lichaam zelf op en neer alsof ze midden in de nacht in de club staat, en niet om 1 uur ’s middags terwijl de meisjes vooraan nog de slaap uit hun ogen wrijven. Maar al gauw zwieren de vele heupen in de X-Ray wellustig op haar bubbling-platen. Lees verder >>

De vroege zaterdamiddag is altijd een magisch moment op Lowlands. Het publiek dat uit de veren is, staat niet bij een optreden om uitgebreid de vorige dag te bespreken. Er hangt een concentratie bij optredens en daar past de organisatie de programmering op aan. Dit jaar is Hauschka uitgenodigd om de plek op twaalf uur ’s middags te bezetten. Een man en zijn piano. En wat electronica. En voorwerpen. Lees verder >>

De redactie gidst je door het programma en de dilemma's in het blokkenschema. Met Skepta (Bravo) vs. The Shins (Heineken), Editors (Alpha) vs. Vince Staples (India) en 25 jaar Lowlands (Alpha) vs. Connie Janssen danst (Juliet). Lees verder >>

Op de eerste dag van Lowlands 2017 doen indierocklievelingen Ty Segall en Mac DeMarco het heel erg goed, stijgt The xx boven zichzelf uit en valt Shame op als dé verrassing van de dag. En ondanks nogal belabberd geluid weet Solange haar woede te uiten op de meest elegante manier. Lees verder >>

Het is begonnen!